SHORTTRACK
Een 'quick scan' van releases


  
 

 

 

Robert Jürjendal -
Water Finds a Way (2021)

Label New Dog Records
Score 4
(out of 5 JoJo's)



                                                                              


De Estlandse
gitarist Robert Jürjendal heeft een opleiding bij Robert Fripp's Crafty Guitar School achter de rug en maakte deel uit van de band van Toyah. Vooral dat eerste is te horen op dit prachtige, enigszins ambient aandoende album 'Water Finds A Way'. Een werkstuk dat in de 14 tracks inderdaad stroomt als water en heerlijk door het muzikale landschap meandert. Het is een familieaangelegenheid want Jürjendal wordt incidenteel ondersteund door de stem van zijn vrouw Signe en de cello van zoon Anti. Het is vooral de lange sustain die opvalt in het gitaarspel van Jürjendal, veroorzaakt door de 'sustain pick up' die hij op zijn gitaar bouwde en die verantwoordelijk is voor uitgerekte tonen en akkoorden die zo goed passen bij dat meanderende water, water dat niet ophoudt met stromen. En als ik dan toch in de natte metaforen blijf, een kritiekpunt kan zijn dat het album ook wel wat voortkabbelt. Maar een kniesoor die zich daardoor laat beïnvloeden want het is een weldadig album dat helpt de zinnen te verzetten in deze vreemde tijd.


   Stick Men - Owari (2020)

    Label Moonjune Records
    Score
4 (out of 5 JoJo's)

 



Eerlijk gezegd dacht ik toen ik dit album ontving "we worden wel enigszins overvoerd met releases waarbij Markus Reuter, Pat Mastelotto, Tony Levin en hier als gast Gary Husband betrokken zijn". Het duurde dan ook even voordat 'Owari' - Japans voor 'Het Einde'- de laser sierde maar toen was ik toch ook wel weer snel verkocht. Het is een prima live registratie van het enige concert in Japan dat door de Covid-ellende nog overbleef van de geplande toernee. Angstig door het virus woonden maar weinigen dit unieke en monumentale optreden bij. Dat is jammer want de heren waren op dreef in de elf tracks. Grotendeels nummers van de eerdere albums van Stick Men - waarbij de toevoeging van de keyboards van Husband  een nieuwe dimensie geeft aan bestaande composities - aangevuld met het bijna onvermijdelijke 'Larks Tonques in Aspic, Part II'. Het is even doorbijten want men grossiert in vermoeiende muziek maar daar is een beetje progger wel aan gewend.


Kali Trio - Loom (2021)

Label Eigen beheer
Score 3 (out of 5 JoJo's)


Het Kali Trio - wat een naam - was mij onbekend en ook de musici Raphael Loher (piano), Urs Müller (guitar) en Nicolas Stocker (drums) doen bij mij geen belletje rinkelen. Maar wellicht staan zij nog aan het begin van een glanzende carriere, al zal dit trio met deze muziek niet snel een groot publiek bereiken. Wellicht is dat ook niet hun doel. Wat we horen is nogal experimentele, wat fragmentarische muziek met een industrieel karakter. Met betrekking tot dat laatste doet het mij denken aan de prima Rotterdamse band Kiem die ooit in de jaren '80 in hun muziek de bedrijvigheid van de haven wilde laten doorklinken. De muziek zit vernuftig in elkaar - hoor ik ook niet af en toe een jazz akkoord - er wordt knap gespeeld in de vier tracks, ik vind alleen dat er te weinig ontwikkeling zit in het album. Eentonigheid ligt aan de ene kant op de loer, aan de andere kant veer ik soms weer op bij een vreemde wending, een rare toetsaanslag, een eruptie door de gitaar of een onverwachte break van de drummer. Raar album dat 'Loom' en daardoor toch aantrekkelijk. Voor even ...


Geri van Essen - Cleaned the Windows (2021)

Label Tiny Room Records
Score 3 (out of 5 JoJo's)




Het Utrechtse label
Tiny Room Records heeft de vaardigheid om steeds weer met nieuwe namen op de proppen te komen, nu met de Nederlandse maar in Londen wonende zangeres Geri van Essen. Na wat technische problemen waardoor de opnames misliepen riep zij de hulp in van o.a. Tiny Room platenbaas Stefan Breuer (gitaar, bas, keys, drums, zang) en wat Londense musici. Het resultaat is 'Cleaned the Windows' dat handelt over het je eenzaam voelen in een discussie waarbij je via taal maar niet tot elkaar kan komen. We horen enigszins melancholische muziek met een overduidelijk folkaccent en met referenties aan de jaren '70 waarbij ik muzikaal vooral moet denken aan Joni Mitchell en qua stem van Van Essen aan Sandy Denny of, van latere datum, Gillian Welch. Een lekker album waarbij ik echter de diepgang mis die deze artiesten muzikaal en vocaal wel hadden en waarop de composities wat eentonig zijn. Het album gaat daardoor na zo'n zes van de tien tracks bijna ongemerkt voorbij. Daardoor blijft het in een mooie hoes gestoken werkstuk steken op 3 uit 5.


Short Track by Harry 'JoJo' de Vries (03-2021)