ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

RICHARD WRIGHT  - Broken China (1996)

Bijna vijf jaar geleden alweer...

... overleed Richard Wright. Onverwacht, een schok voor Pink Floyd-fans. Deze gedachte deed mij grijpen naar zijn tweede solo album 'A Broken China'.
Wright was de stille kracht achter "the pushier chaps of the band" zoals David Gilmour dat verwoordde, maar vormde een onmisbaar puzzelstuk in de uit vier (of vijf) delen bestaande Floydpuzzel. Haal een stukje weg en het klopt niet meer. Dat gold natuurlijk ook voor de onvergetelijke toetsenpartijen en experimentele geluiden die Wright tevoorschijn toverde. Het veranderde de (progressieve) muziek.
Na het goede 'Wet Dreams' uit 1978 kwam hij in 1996 met 'A Broken China', een prima werkstuk, getooid in een mooie Thorgerson hoes, bijgestaan door o.a. Manu Katché (drums), Pino Palladino (bass) en Tim Renwick en Dominic Miller (guitars). Een typisch Wright-produkt waarbij het bezwerende, enigszins lijzige ritme de luisteraar in andere sferen brengt. Zestien tracks met als uitschieters 'Breaking Water' en 'Night of a Thousand Furry Toys'.
Het wordt tijd voor een heruitgave van zijn albums en van het niet meer te verkrijgen en geflopte project 'Zee'. Geremasterd, met uitgebreid art-work, een dik boekje over 's mans verdiensten en bonustracks. Zoals je dat doet bij eminente artiesten. Richard Wright verdient dat meer dan wie dan ook. Harry de Vries (wat een week 20)