ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

MMOSS - Only Children (2012)

Energieke psychedelische rock ...

... dat is wat het viertal van Mmoss  maakt. Waarbij, uiteraard zou ik zeggen, de referenties aan Pink Floyd ten tijde van Syd Barrett niet van de lucht zijn maar ook de West Coast-invloeden uit het hippie-tijdperk, denk aan bands als Love en Spirit, zeer regelmatig voorbijkomen.
Het zeer 'basic' uitgevoerde hoesje met weinig informatie is een beetje een tegenvaller maar de muziek maakt veel goed. Die is namelijk met een ongelooflijke drive gezegend terwijl de rustpunten niet uit het oog zijn verloren en goed gedoseerd zijn. Verder domineren het keyboardspel van Rachel Neveu en de scheurende gitaarpartijen van Doug Tuttle het geluidsspectrum. Mijn persoonlijke favorieten zijn opener 'Spoiled Sun' met een thema dat het hoofd niet snel verlaat en de tien minuten 'War Sux'.
Maar alle negen tracks staan als een huis en ik krijg de neiging om met terugwerkende kracht mijn Eindejaarslijst 2012 aan te passen. Dit album heb ik gemist in die periode maar zou zeker een plaats in die Top10 hebben verdiend. Harry de Vries (wat een week 14)