Wat een week ... CD

SLIVOVITZ - Bani Ahead (2011)

De zoveelste band ...

... geïnspireerd door Soft Machine. Logisch, want 'Bani Ahead' is een Moonjune-release en dat label beweegt zich in dat segment. Ook logisch omdat Soft Machine een cruciaal puzzelstuk is in de psychedelische rock, en in de latere bezettingen, in de jazz-rock. Dat heeft het Italiaanse Slivovitz ook begrepen.
Op dit album is echter geenszins sprake van goedkope retro of naadloze imitatie. Slivovitz zet een door 'woodwinds' gedomineerd geluid neer dat weliswaar in o.a. opener 'Egiziaca' refereert aan 'Soft Machine 5', vooral door het ruimtelijke en met veel echo omhulde geluid van de trompet van Ciro Riccardi. Maar daarnaast definieert de band een eigen sound zoals bijvoor- beeld ook het Belgische The Wrong Object doet. Strakke soms funky ritmes, veel blazersarrangementen, verrassende 'moves' en melodielijnen, die doorgaans in de jazz-rock ontbreken maar hier echter voldoende aanwezig zijn, zoals in het sterke 'Egiziaca', in 'Open Focus' en in de titeltrack. En her en der Canterbury-invloed en echo's uit de Balkan. Dit laatste spreekt mij dan weer niet zo aan.
Een aangenaam album met avant-gardistische jazz-rock waarbij het traditionele gepiel grotendeels achterwege blijft en de melodie en het arrangement regeren. Naar ik begreep een stijlbreuk met de eerdere albums uit de catalogus van Slivovitz. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 06)