ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

IQ -  Resistance (2019)

Het is een hele zit ...

 
... dit nieuwe dubbelalbum van IQ. Niet vanwege de muziek, integendeel, maar vanwege de lengte, bijna twee uur. Maar goed, een dik boek lees je ook niet op één dag uit. Dus in delen is het werkstuk tot mij gekomen en dat beviel mij uitstekend.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik niet alles ken van de neo-progband IQ. Maar 'Subterranea' (1997) vind ik nog steeds briljant. IQ laat zich op 'Resistance' van een steviger kant horen, vooral de gitaren van Mike Holmes verkeren vaak in de hard rock sferen en zijn riffs raken soms zelfs de metal aan. Toch doet het mij af en toe denken aan 'Subterranea', misschien ook wel omdat de toetsen, nu van Neil Durant, integraal een grote rol spelen en de stem van Peter Nicholls absoluut geen sleetse plekken kent. 'Shallow Bay' en het kwartier van 'For Another Lifetime', waarin de band alle kanten van hun kunnen verkent, zijn voor mij de hoogtepunten van schijf 1. Ik ervaar disc 2 meer als een bonusdisc, met toch een iets ander karakter. Waarbij ik 'The Great Spirit Way' (22 minuten!) een heerlijke track vind vooral door de scheurende toetsen van Durant.
Het was vijf jaar wachten op een nieuwe worp. Dat was voor de 'die hard' fans een lange zit begreep ik. Wat IQ hier laat horen was het wachten echter meer dan waard. Ik voel mij nu toch gedwongen om het voor mij onbekende deel van hun catalogus eens te gaan onderzoeken ... Peter Kraaijeveld (wat een week 28)