Wat een week ... CD

THOM YORKE -  Anima (2019)

Wat een weldaad ...

 
... dit nieuwe soloalbum van Thom Yorke. Bleef hij op zijn eerdere solo-escapades ver weg van Radiohead, o.a. door filmmuziek die op een ambientleest geschoeid was, op 'Anima' komt hij dichter in de buurt van zijn thuisbasis. Vooral de ritmes en de basis van bas en drums zijn daar de redenen van.
En wat een prachtige, beeldende tracks. Negen in totaal. Soms somber en onheilspellend, niet alleen door de instrumentatie maar ook door de teksten en de zang van Yorke. Op andere momenten hoopgevend, vrolijk gaat mij als etiket te ver. Gezet in een heerlijke, warme produktie met als gevolg een geluidsspectrum, vol met 'tape loops' en orkestrale arrangementen, waarin je opgaat, dat je omringt.

Het schijnt dat Thom Yorke dit album heeft gemaakt nadat hij enige tijd een 'writing block' had. Welnu, dat vervelende euvel is volledig verdwenen en heeft een positief effect gehad want 'Anima' is het beste solowerk dat hij tot nu toe heeft gemaakt. Ik ga mij zelfs afvragen of er op deze wijze nog toekomst is voor Radiohead. Harry de Vries (wat een week 25)