Wat een week ... CD

WINGFIELD & HUSBAND -  Tor & Vale (2019)

Verrassend duo ...

 
... de hier al eerder belichtte gitarist Mark Wingfield en drummer Gary Husband (o.a. Allan Holdsworth, Jack Bruce, Level 42). De verrassing zit niet alleen in de interactie tussen die twee maar ook in het feit dat Husband zich hier toont als een begenadigd pianist met een stijl die doet denken aan Keith Jarrett.
'Interactie' klinkt echter te neutraal. 'Synergie' typeert het samenspel in de acht tracks op 'Tor & Vale' veel beter, waarvan er drie door improvisatie tot stand kwamen. Die muzikale communicatie levert een impressionistisch album op dat van begin tot eind spannend en filmisch is. Althans bij mij doemen bij beluistering allerlei beelden op. Beelden die ongetwijfeld onbedoeld zijn door de makers - die beelden zijn immers subjectief - al zetten de titels je soms op een spoor zoals bij 'Night Song', 'Shape of Light' en 'Silver Sky'. Een minpunt wat mij op een gegeven moment gaat tegenstaan is dat Wingfield met zijn gitaar voornamelijk in de hogere toonregionen verkeert. Dat gaat bij mij op den duur altijd fout maar á la ook dat is subjectief.
Resumerend, Wingfield en Husband hebben een avant-gardistisch fusionalbum afgeleverd dat zo mee zou kunnen in de catalogus van ECM maar nu is uitgegeven
door het succesvolle Moonjune Records. Harry de Vries (wat een week 24)