ProgLog AFTERglow

King Crimson - Live in Toronto (2016) 

Label: DGM
Bandsite: www.dgmlive.com
Running Time: 63:23 + 74:00
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score: 
(out of 5 JoJo's)


Na mijn teleurstelling over 'Live at the Orpheum' (2015) stond ik niet te trappelen om een nieuw livealbum aan te schaffen van King Crimson. Maar de schappelijke prijs voor een dubbelaar (15 euro) gecombineerd met nieuwsgierigheid naar wat volhouder en innovator Robert Fripp en zijn kornuiten nu weer hadden bedacht plus het gegeven dat er weer keyboards worden gebruikt - dat was in het Orpheum namelijk niet het geval - trokken mij over de streep. Gelukkig maar want het is niet mis wat hier te berde wordt gebracht.
De zoveelste incarnatie van King Crimson toert, na een periode van inactiviteit, al weer enige tijd. Fripp vond de manier waarop het publiek concerten benadert tenenkrommend worden. En ook hier is weer enige irritatie te bemerken want er wordt aan het begin van het concert omgeroepen 'please refrain from taking any pictures using a camera or your phone'. Tijdens een van de concerten weigerde men namelijk terug te komen voor een toegift vanwege dat onfatsoenlijke en ergerlijke gedrag. En terecht. Al die mensen met zo'n mobiel in de lucht. Kijk gewoon naar het podium. Maar tijdens deze recente registratie uit november 2015 gaat het goed.
King Crimson laat via18 tracks een mix van oud werk (o.a. 'Larks Tongues', 'Pictures of a City', 'The Sailor's Tale', 'In the Court of' en 'Red'), later werk (o.a. 'The ConstruKction of Light' en 'VROOOM') en nieuw werk ('Threshold Soundscape', 'Banshee Legs Bell Hassle' en 'The Hell Hounds of Krim') horen. Dat nieuwe werk is nog steeds onbeduidend want het is gepiel in een ambientsfeer dan wel via percussie. Maar alle andere stukken zijn technisch van hoge kwaliteit, het geluid is prima en er lijkt, niet in de laatste plaats door het uitstekende samenspel, iets van magie in de zaal te hangen. En de al vele malen uitgevoerde klassiekers hebben, met behoud van hun kracht, een kleine maar merkbare draai gemaakt zoals goed te horen valt in het epische, emotionele en met mooi Mellotronspel gelardeerde 'Epitaph'. Ondanks het feit dat Jakko Jakszyk daar wat onvast zingt en de hoge tonen maar ternauwernood haalt. 
Wat verder opvalt is het virtuoze en met jazzy akkoorden doordrenkte, felle sax- en fluitspel van oudgediende Mel Collins. En natuurlijk het bijzondere en unieke gitaarspel van Meester Fripp. De toegevoegde waarde van drie drummers (Gavin Harrison, Bill Rieflin en Pat Mastelotto) zie en hoor ik nog steeds niet, al klinkt het nu strakker en minder rommelig dan op het vorige livealbum.
Kortom, dit in het Queen Elizabeth Theatre opgenomen liveconcert verdient aanschaf. Het wachten is nu op een nieuw studioalbum al betwijfel ik of dat er ooit van komt. Harry de Vries (03-2016).

Personnel:
Gavin Harrison - drums
Pat Mastelotto - drums
Bill Rieflin - drums, keyboards
Mel Collins - sax and flute
Robert Fripp - guitar, keyboards
Jakko Jakszyk - lead vocals, guitar
Tony Levin - bass, stick

Discography (selection):
In the Court of the Crimson King (1969)
In the Wake of Poseidon (1969)
Islands (1970)
Lizard (1971)
Larks Tonques in Aspic (1973)
Starless and Bible Black (1974)
Red (1974)
Discipline (1981)
Beat (1982)
Three of a Perfect Pair (1984)
Vrooom! (EP, 1994)
Thrak (1995)
The ConstruKction of Light (2000)
Happy With What You Have to be Happy With (2002)
The Power to Believe (2003)
A Scarcity of Miracles (2011)
Live at the Orpheum (2015)
Live in Toronto (2016)