ProgLog AFTERglow

NICK MASON - Fictitious Sports (1981)

Label: Sony
Bandsite: https://www.facebook.com/NickMasonDrums
Running Time: 35:50
Reviewer: Henk Vermeulen
Score:
(out of 5 Jojo's)


Tien tegen één dat het antwoord luidt "dit is Robert Wyatt” als iemand gevraagd wordt van welke artiest dit album is. De uit duizenden herkenbare stem van de ex-drummer van Soft Machine is namelijk het handelsmerk. Op zeven van de acht tracks domineert zijn dromerige, tedere en speelse stem. De eigenaar van het werk is echter een andere drummer, namelijk Nick Mason, een generatiegenoot. Ze maakten beiden deel uit van de twee meest invloedrijkste bands in de ontwikkeling van de psychedelische c.q. progressieve rock eind jaren zestig. Pink Floyd en Soft Machine waren bands die in één adem genoemd werden als het over vernieuwing ging. In 1974 was er ook al sprake van samenwerking van deze vrienden: het uiterst originele, alom geprezen 'Rock Bottom' van Wyatt werd geproduceerd door Mason.
Om het nog ingewikkelder te maken, 'Fictitious Sports' is vooral te beschouwen als een product van de Amerikaanse jazzmuzikante Carla Bley, die alle muziek en teksten schreef. Dat Bley uit de jazzwereld komt is, door de hoeveelheid koperwerk, duidelijk te horen. Jazz is per definitie nooit 'mainstream' en dat geldt ook voor de acht stukken op dit album. Uiterst knappe, bij vlagen complexe maar vooral onconventionele composities met bovendien een grote mate van speelsheid en humor. Zo is bij opener 'Can’t get my Motor to Start' een lach onmogelijk te onderdrukken. Hoewel elke track een eigen identiteit heeft vormen de breekbare stem van Wyatt, de knappe koperwerk arrangementen en de avontuurlijke melodieën, ondersteund door bij vlagen meeslepend gitaarwerk, de gemeenschappelijke noemer.
Voor dergelijke complexe composities zijn hoogwaardige sessiemuzikanten nodig. Mason en Bley zijn er uitstekend in geslaagd die te vinden. En Carla Bley zelf beroert haar keyboards voortreffelijk. Het ingetogen drummen van Mason lijkt een opvallende metamorfose te hebben ondergaan ten opzichte van zijn slagwerk bij Pink Floyd, dat net als de stem van Wyatt, uit duizenden herkenbaar is. Slechts bij vlagen is de typische Pink Floyd beat waarneembaar, met name op 'Hot River'. Overigens zou deze track kunnen doorgaan voor een co-productie van Pink Floyd en Soft Machine uit 1970, waarin het eigen geluid van beide bands op subtiele wijze lijkt te zijn geïntegreerd.
Speciale aandacht verdient afsluiter 'I’m a Mineralist', een huiveringwekkende compositie waarin een sinistere, surrealistische tekst met een kippenvelwekkende melodie op meesterlijke wijze op muziek is gezet. Veel muziekstijlen zijn hier gecomprimeerd: psychedelica, rock en folk maar ook tijuana, jazz en Gregoriaans.
'Fictitious Sports' is een album dat moeilijk verkrijgbaar is en in de vergetelheid dreigt te geraken. De hoop is dat er in dit tijdperk van re-issues iemand op het idee komt het album opnieuw uit te geven. Steven Wilson staat te popelen ... Henk Vermeulen (01-2015)

Personnel:  
Robert Wyatt - vocals
Karen Kraft - vocals
Chris Spedding -  guitars
Carla Bley -  keyboards
Gary Windo -  tenor and bass clarinet, flute, backing vocals
Gary Valente -  trombone, backing vocals
Mike Mantler -  trumpet
Howard Johnson -  tuba
Steve Swallow - bass
Nick Mason - drums, percussion
Terry Adams - piano, harmonica, clavinet

Discography:
Fictitious Sports (1981)
Profiles (with Nick Fenn) (1985)