ProgLog AFTERglow

Haken - The Mountain (2013)

Label: Inside Out Music
Bandsite: http://www.haken.fr/
Running Time: 62:15
Reviewer: Henk Vermeulen
Score: (maximum score)


Haken is een in 2010 opgerichte band uit Londen die met 'The Mountain' een derde album aflevert. En wat voor een: een topalbum! En daarmee is niets te veel gezegd! Het beluisteren van dit conceptalbum is één groot opwindend avontuur dat door de grote variatie en afwisseling werkelijk geen milliseconde verveelt.
In de eerste plaats door de enorme hoeveelheid stijlen en genres waarmee de band zich vertrouwd voelt en die men integreert. Jazz, fusion, symfo, progrock, metal, folk, Canterbury, a capella en Gregoriaanse zang zijn zomaar wat elementen die dit briljante album kenmerken. De originele wijze waarop de band deze diversiteit weet te verenigen wordt het best geïllustreerd in het bijna elf minuten durende 'Pareidolia', waarin snoeiharde metal en vertederende folk samensmelten tot een elektrische uitvoering van de Griekse sirtaki.
Ten tweede is de muziek gekenmerkt door een grote mate van virtuositeit met verrukkelijke tempowisselingen en variaties á la King Crimson. Alleen al om die reden is het begrijpelijk dat dit werk, hoe vaak ook afgespeeld, waarschijnlijk nooit zal gaan vervelen. Integendeel, elke luisterbeurt levert nieuwe ontdekkingen op. In die zin zou de titel als een metafoor voor het luistergenot kunnen gelden: een ontdekkingsreis op een berg.
De brille van deze schijf wordt ook gevormd door de prachtige stem van Ross Jennings. Volgens het boekje is hij de enige zanger dus de a capella partijen moeten in de studio tot stand zijn gekomen door o.a. overdubs. De vraag is dan ook hoe Haken live tot zijn recht zal komen. Maar die vraag doet niets af aan de instrumentele en compositorische virtuositeit en het muzikale genot.
Zijn stemgeluid kent vele varianten. Zo doet rustieke opener 'The Path' ontegenzeggelijk denken aan Bruce Soord (The Pineapple Thief). Op het schitterende 'Cockroach King' lijken we Richard Sinclair (Caravan, Hatfield & the North) te horen. Maar er doemen vooral loepzuivere associaties met Gentle Giant op die in de zeventiger jaren als eerste en één van de weinigen hebben geëxperimenteerd met dissonante meerstemmigheid en zang. Geflankeerd door een enorme instrumentale complexiteit waar de fijnproever van bleef smullen. Het is vooral die complexiteit, de tegenritmes en afwisseling, naast de zang van Jennings, waardoor ik het meest aan die band van de gebroeders Shulman moest denken.
"Aha retro dus", hoor ik u denken. Inderdaad, maar van een bijzonder soort door de lardering met de meest uiteenlopende stijlen uit de progressieve rock. Niet alleen referenties aan Gentle Giant en Hatfield and the North maar ook flarden King Crimson, Dream Theater en zelfs een vleugje Pink Floyd. Met elkaar verweven en op een uiterst knappe wijze geïntegreerd tot één geheel dat - paradoxaler kan het niet – als een uniek geluid imponeert. Henk Vermeulen (01-2014)

Personnel:
Ross Jennings - vocals
Richard Henshall - guitar, keyboards
Charles Griffiths - guitar
Thomas MacLean - bass guitar
Raymond Hearne - drums
Diego Tejeida - keyboards

Discography:
Aquarius (2010)
Visions (2011)
The Mountain (2013)