ProgLog AFTERglow

Anathema - Weather Systems (2012)

Label: KScope
Bandsite: www.anathema.ws
Running Time: 56:13
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score:
(out of 5 JoJo´s)


Het grote kritiekloze napraten is weer begonnen of beter zet zich voort. Je vraagt je weleens af of de dames en heren recensenten albums wel beluisteren want het nieuwste album 'Weather Systems' van Anathema wordt op diverse plaatsen de hemel in geprezen. Onterecht want hoger dan een magere en krappe 'voldoende' kom ik niet.
Laat ik eerst duidelijk maken dat ik een groot Anathema-fan ben die alle albums in de kast heeft staan. Fan in de tijd dat men in de hoek van de doom-metal zat en in de tijd dat het progrock met veel melancholie werd. Dus dat kan mij niet voor de voeten gegooid worden. Het voorlaatste reguliere studio-album 'We're Here, Because We're Here' was goed maar kende een paar dieptepunten en ik hoopte dat dat geen voorbode was. Het tussenalbum 'Falling Deeper' met orkestrale bewerkingen van veelal bestaand werk, kon mijn goedkeuring wegdragen omdat de arrangementen creatief en speels waren, de sfeer uitstekend en de variëteit groot. Maar dit nieuwe werk scoort lager op alle aspecten waarop de vorige albums hoog scoorden.
Het album opent met  'Untouchable Part 1' en 'Part 2' gevolgd door 'The Gathering of Clouds'. Eentonigheid troef: monotone arrangementen van het London Session Orchestra en een gelijke opbouw waarbij een op zichzelf aansprekend thema of melodielijn vaak wordt herhaald zonder dat de compositie veel ontwikkeling doormaakt.
Na deze drie openingstracks wordt de steven tijdelijk verlegd naar nogal populaire uitvoeringen van de laid-back tracks 'Lightning Song' en 'Sunlight'. Songs waarin zangeres Lee Douglas veel ruimte krijgt. Ik waande mij in een Idols-aflevering en mijn teerbeminde zei voorzichtig, door schade en schande wijs geworden, bij het horen van 'Lightning Soul' "wat is dit nou, dat is toch helemaal geen muziek voor jou?!" Ik kon het alleen maar beamen, met pijn in het hart. De saaie, gladde arrangementen onder deze twee composities maken het tot muziek voor de oudjes onder ons of voor mensen die muzikaal niet verder kijken dan hun neus lang is.
Daarna herpakt Anathema zich enigszins in het sterke 'The Storm Before the Calm' dat met zijn ruim negen minuten een bescheiden hoogtepunt vormt. Stuwend ritme, sterke zang en vooral emotie. Emotie die in de andere tracks wat gemaakt overkomt maar hier uit het hart lijkt komen. Ook 'The Beginning and the End' is prima en wordt rond een beklijvend pianothema opgebouwd naar een climax. 'The Lost Child' is niet slecht, kent een aangrijpende tekst maar ook hier veel themaherhaling en weinig ontwikkeling. Steeds zit ik te wachten op die break, het verleggen van de koers, een tussenstuk met een andere invalshoek. Over afsluiter ´Internal Landscapes' met een verslag van een bijna-dood-ervaring, valt niet veel meer te zeggen en doet mij, wederom door zijn eentonigheid, verlangen naar de laatste klanken.
Jammer dat de kritiekloze progpapegaaien het album toen het tien seconden uit was al bestempelden als een meesterwerk. 'Weather Systems' staat ver af van een meesterwerk. Daarvoor is het te eentonig, te weinig creatief en bevat het te weinig hoogtepunten. Nog even over de hoes: prachtige voorkant, slechte foto's aan de binnenzijde. Niet het belangrijkste maar de lay-out lijkt daarmee een metafoor voor de muzikale inhoud. Harry 'JoJo' de Vries (05-2012)

Personnel:
Vincent Cavanagh - vocals, keys, programming
Lee Douglas - vocals
Daniel Cavanagh - guitars, keys
Christer-André Cederberg - bass
John Douglas - drums

Discography:
The Crestfallen (1992, EP)
Serenades (1993)
Pentecost III (1995)
The Silent Enigma (1995)
Eternity (1996)
Alternative 4 (1998)
Judgement (1999)
Resonance (2001)
Resonance 2 (2002)
A Fine Day To Exit (2001)
A Natural Disaster (2003)
Where You There Live (2007, DVD)
Hindsight (2008)
Horizons (2008)
We're Here Because We're Here (2010)
Falling Deeper (2011)
Weather Systems (2012)