Wat een week ... CD

JETHRO TULL'S IAN ANDERSON - TaaB2 (2012)

 Helaas zonder Martin Barre ...

... maakt Ian Anderson een vervolg op het legendarische Thick as a Brick (1972). Lang hield Anderson de boot af maar een gesprek met Derek Shulman (ooit Gentle Giant) gaf de doorslag. Wel curieus dat dit vervolg niet onder de bandnaam verschijnt. Waarschijnlijk omdat Barre niet meedoet. Maar waarom niet? Scheurtjes in een vriendschap van ruim 40 jaar? Jammer, want gitarist Florian Opahle is prima maar heeft een totaal andere sound waardoor dit album minder als Tull klinkt dan met de geweldige Barre met zijn unieke spel en geluid. 
Het is artistiek interessant om het vervolg van het leven van de fictieve hoofdpersoon van TaaB1, Gerald Bostock, op dit nieuwe album te verbeelden: van klein jochie tot bankier, tot militair, tot koorknaap. Ook muzikaal pakt het goed uit. Hoewel nergens het niveau wordt gehaald van de voorganger - zou dat overigens kunnen? - wordt er sterk gemusiceerd, zijn de composities spannend te noemen, horen we af en toe flarden van TaaB1, speelt en zingt Anderson als vanouds, zijn zijn teksten wederom hoogstaand en is de ingetogen, onderhuidse humor nooit ver weg. De prima song 'Banker Gets, Banker Wins' is bovendien een actuele aanklacht tegen al die graaiers en ook tegen de '"fluky bastard" Bostock.
Een vervolg op zo'n ikonisch progressief rockalbum maken is een hachelijke onderneming en kan zo maar verkeerd uitpakken. De professionaliteit van Anderson en ook van zijn band zorgen er echter voor dat het resultaat uitstekend is. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 16)