ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

ELP - Live at the Mar Y Sol Festival '72 (2012)

Beste live-album ... 

... naast 'Pictures at an Exhibition'. Zowel qua geluid maar met name qua uitvoering want de heren Emerson, Lake en Palmer zijn hier meer dan uitstekend op dreef.  
Dit album werd opgenomen tijdens het Mar Y Sol Festival, in een snikheet Puerto Rico, met veel grote namen op het affiche zoals Black Sabbath, The Allman Brothers, Dr. John, Poco, The Faces, en Fleetwood Mac. Volgens de hoestekst een chaotisch georganiseerd festival met duizenden en duizenden toeschouwers en een veel te klein podium van waaraf Keith Emerson het publiek niet eens kon zien.  
Zoals gezegd waren de mannen sterk op dreef, terwijl de Moog toch zou moeten lijden onder de hitte, maar daarvan is niets te merken. Het is 22 minuten smullen met 'Tarkus', een kwartier laven aan 'Pictures', 18 minuten genieten van 'Rondo' en daaromheen 10 minuten wervelende piano-improvisaties van Emerson, prachtige uitvoeringen van 'Take a Pebble' en 'Lucky Man', wat kon die Lake zingen, en zelfs opener 'Hoedown' - van oudsher geen persoonlijke favoriet - klinkt geweldig.
Dit concert uit 1972 wordt legendarisch genoemd. Ik denk dan altijd: "dat bepaal ik zelf wel". Maar ik stem volledig in met die kwalificatie. Een live-album dat een beetje ELP-fan in de kast moet hebben staan en dat na zoveel jaren terecht het licht ziet. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 17)