Wat een week ... CD

Singularity - Of All The Mysteries (2007)

Eén van de mooiste nummers van 2007 ....

... staat op dit derde album van de Amerikaanse band Singularity. Het vijftien minuten durende 'Smile' kent een thema en een melodie die werkelijk prachtig zijn en bezit een zodanige variatie tussen fragiliteit en felheid dat de aandacht van begin tot einde gevangen wordt gehouden. Hetzelfde geldt voor het ook al lange 'Islands', dat niet alleen in de titel refereert aan het vroege King Crimson.
Ook de andere tracks mogen er zijn waarin vooral de polyfonische samen- zang à la Gentle Giant opvalt. Die manier van zingen hoor je niet vaak bij hedendaagse progbands maar als het gebeurt dan is de associatie met die briljante band uit de jaren 70 onvermijdelijk.
Het album is in eigen beheer opgenomen. Ik ben ervan overtuigd dat Singularity door veel op te treden en een goede promotie kan toetreden tot de top of in ieder geval de subtop van de progscene. En ik kan mij niet voorstellen dat er geen platenmaatschappij is die deze band zou willen strikken. JoJo (wat een week 51)