Volume Five: Camel – The Snow Goose (1975)
Toen ik in de laat zeventiger jaren kennis maakte met ‘The Lord of the Rings’ van Tolkien, lag ‘The Snow Goose’ op de draaitafel aardig grijs te worden. Op de één of andere manier paste de muziek voor mij wonderwel bij de magie van de verhalen. Het is dan ook een uitzonderlijk beeldend werk, dit derde album van Camel. Niet gebaseerd op Tolkien, daarvan waren eerder op ‘Mirage’ sporen te vinden, maar geïnspireerd door de gelijknamige roman van Paul Gallico. Menig scholier uit die tijd had het op de boekenlijst Engels staan. Het was immers een lekker dun boekje. Gallico daarentegen was helemaal niet zo gelukkig met de aandacht van Camel voor zijn verhaal. Als anti-roker wilde hij aanvankelijk niets met de band te maken hebben.
‘The Snow Goose’ is een bron van heerlijke thema’s en melodieën, uitgevoerd door gitaar, toets- en blaasinstrumenten. Al snel klinkt ‘Rhayader’, vertolkt door dwarsfluit, begeleid door piano. Na een aarzelend begin wordt het tempo opgevoerd (tot 1 kwartnoot = 132):
De ritmesectie voegt zich bij de twee akoestische instrumenten, waardoor een vlot bandnummer ontstaat, dat Camel meestal opnam in de live-setlist.
Stevig toetsen- en gitaarwerk leiden de luisteraar naar een prachtig rust- punt: ‘Sanctuary’. Een heldere elektrische gitaar boven een getokkelde klassieke (1 kwartnoot = 88):
Moet te doen zijn voor de serieuze amateur. Daar kun je mooie sier mee maken in de muziekzaak als je een instrument of versterker uittest.
Camel heeft ‘The Snow Goose’ in oktober 1975, kun je nagaan hoe snel het album zijn weg vond, in The Royal Albert Hall te Londen uitgevoerd met The London Symphony Orchestra. Wat zal 'Friendship’ er prachtig geklonken hebben: een in triolen spelende fagot, die eerst de hobo bege- leidt en vervolgens de klarinet. Hun melodie is de volgende (1 kwartnoot = 92):
In de volgende minuut wordt het thema van alle kanten door de blazers omspeeld. En dat op een popalbum.
Ach, er staat nog zoveel meer moois op ‘The Snow Goose’. Heerlijke symfonische rock, die ook bij liefhebbers van klassieke muziek in de smaak zal vallen. Peter Swart (11-2007)
Dit artikel is ook gepubliceerd in Tijdschrift iO Pages nr 77 van 8 december 2007
