Wat een week ... CD

NICOLAS MEIER WORLD GROUP - Peaceful (2019)

In Zwitserland ...

 
... is hij geboren, met een Turkse is hij getrouwd en hij woont in Londen. Hij reist de hele wereld af met zijn muziek. Ik heb het over Nicolas Meier, de virtuoze gitarist die bekend is om zijn stijl waarin hij jazz combineert met wereldmuziek. De veelzijdigheid van Meier uit zich in het feit dat hij ook andere genres niet schuwt. Zo (jazz)rockte hij twee jaar geleden mee tijdens de wereldtournee van The Jeff Beck Group. En in Seven7 laat hij weer een heel andere kant van zich horen: metal. Diverse albums van Meier werden hier eerder besproken zoals 'Infinity' en enkele van zijn projecten met Pete Oxley.
Nu dus het onlangs uitgekomen album 'Peaceful'. Wederom krijgen we world-jazz fusion gepresenteerd in een aangename mengeling van Turkse invloeden uit het midden oosten, uit de Balkan en van Spaanse flamenco. Het is vooral de flamencostijl waarmee Meier zijn ongelooflijke techniek demonstreert, geïnspireerd door Paco de Lucia, John Williams en Django Reinhardt. Maar ook jazz-rock gitaristen als John McLaughlin, Alan Holdsworth en Steve Vai zijn voorbeelden. We worden ook meegenomen in Braziliaanse sferen ('Manzanita Samba') en zigeunerklanken met name door violist Richard Jones.
De basis van de wereldklanken wordt telkens gevormd door Meier's bakermat: de jazz. Het is de unieke versmelting van jazzklanken en wereldmuziek waarmee een solide, melodieuze omlijsting wordt gecreëerd waarbinnen zich de meest opwindende en opzwepende taferelen afspelen, met name door de wervelende vingervlugheid van Meier. Een heerlijk wereld-jazz album met sprekende titels als 'Besiktas Café', 'Caravan of Anatolia' en Princes’Islands! (Henk Vermeulen, wat een week 20)