ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

IZZ - Don't Panic (2019)

Slechts zijdelings ...

 

 ... gaven wij op ProgLog AFTERglow in de 14 jaar van ons bestaan aandacht aan de Amerikaanse band IZZ. Hoewel een aantal albums in bezit is kwam het nooit tot een recensie. Ik kan mij ook niet herinneren dat ik heel erg opgetogen was over het gebodene. Dat ligt faliekant anders bij de negende worp van IZZ 'Don´t Panic'.
Deze 7-mensband - met de zangeressen Anmarie Byrnes en de hier wél gerecenseerde Laura Meade - laat progressieve rock in optima forma horen waarbij ik associaties krijg met de eerste jaren van Yes en vleugjes Genesis en IQ voorbij hoor komen. De 5 tracks zijn van hoge kwaliteit - speltechnisch, compositorisch en produktioneel - maar de epic '42' van een kwartier spant de kroon. Alle registers gaan open, een band in absolute topvorm. De track is opgedragen aan de met rugnummer '42' spelende honkballer Jackie Roosevelt Robinson die in de jaren '40 opstond tegen rassenscheiding. Het aanstekelijke thema van het titelnummer komt aan het einde van het album terug en als ik aan de titel denk betrap ik mij erop dat ik direct de zinsnede 'Don't Panic, Don't Panic'  loop te zingen. Het is dus ook nog muziek die beklijft.
Het in aantrekkelijk art-work gestoken nieuwe werkstuk van IZZ zal niet anoniem in de kast verdwijnen. Integendeel, een briljantje dat hoogstwaarschijnlijk ook nog zal opduiken in de eindejaarslijsten 2019. Harry de Vries (wat een week 15)