Wat een week ... CD

DEWA BUDJANA - Zentuary (2016)

Wederom een veelzijdig muzikaal avontuur ...


 
 ... vertolkt door een keur aan internationale sterren die hun sporen al decennia hebben verdiend in bekende bands en projecten. De veelzijdige avontuurlijkheid en het kwalitatief hoge gehalte van de instrumentalisten is, net als bij de vorige projecten van Dewa Budjana, ook van toepassing op zijn tiende album 'Zentuary'.
Op de twee schijven is het handelsmerk van de Balinese gitaarvirtuoos overduidelijk te horen. Ook nu weer een knap gearrangeerde mix van wereldse stijlen, met als basis met oosterse klanken verrijkte westerse fusion. De oosterse ingrediënten bestaan vooral uit tribale gezangen (‘Dancing Tears’), het instrumentarium (o.a. de Indonesische bamboo-fluit) en de taal (zoals de Sundanese vertaling - ‘Rerengat Langit’ - van een door Tony Levin geschreven tekst). Bassist Levin vormt samen met de drummers Gary Husband en Jack DeJohnette de solide ritmesectie waarop de anderen kunnen excelleren. Behalve de briljant gespeelde solopartijen - Budjana op gitaar maar ook Danny Markovich met zijn koperen blaasinstrumenten - zijn ook de knap gearrangeerde harmonieën uiterst genietbaar.
De composities variëren van uiterst complex - bij vlagen experimenteel - tot simpele, prettig in het gehoor liggende melodieën die na het beluisteren lang in het hoofd blijven zitten. Een uiterst veelzijdig album dus dat wederom de vraag oproept wanneer Budjana ons land eens komt bezoeken. Henk Vermeulen (wat een week 01)