Wat een week ... CD
EMERSON, LAKE AND PALMER - Trilogy (1972)
Dat was schrikken ...
... toen ik vernam dat Keith Emerson was overleden. De schrik werd nog groter toen bekend werd dat het hoogstwaarschijnlijk zelfmoord was in een periode van depressiviteit. Gezegd wordt dat het te maken heeft met het zenuwprobleem in zijn hand. Aan de andere kant had hij optredens gepland staan in Japan dus spelen kon hij nog.
Hoe dan ook, Emerson is er niet meer. Terwijl hij er zo'n beetje ltijd was in de 57 jaar dat ik op deze aardkloot rondloop. Pionier en innovator door zijn gebruik van de synthesizer en de connectie die hij maakte tussen klassieke muziek en populaire muziek door o.a. zijn toedoen uitmondend in symfonische rock. Maar tegelijkertijd virtuoos pianist, een unieke componist en podiumpersoonlijkheid. De drie keer dat ik ELP in de jaren '70 live zag, zal ik dan ook niet snel vergeten (lees ook het artikel Keith Emerson in Schiedam).
Ik heb 'Trilogy' er uitgepikt vanwege mijn favorieten 'The Endless Enigma' en het titelnummer. Maar het hadden net zo goed 'Tarkus', 'Pictures at an Exhibition' of 'Brain Salad Surgery' kunnen zijn. Of zijn werk met The Nice, met de Keith Emerson Band of zijn solowerken. Veel van hoog niveau, vaak zelfs buitencategorie.
Ten slotte. Ik vond een opmerkelijk citaat van Keith Emerson "I'm not a rich man, and Greg Lake is certainly not. I don't know how he can survive. I don't know how he can be that suicidal. But having said that, I'd love to be there to help Greg". Wie hielp Keith eigenlijk?
(Harry de Vries, wat een week 07)
