Wat een week ... CD

KEVIN AYERS - Confessions of Dr. Dream (1974
)


Maandag overleden ...


... in zijn slaap, alleen, in zijn huis boven op een heuvel in Montolieu, pas 68 jaar. Een dood die bij Kevin Ayers past, de 'loner' die om onduidelijke redenen het Engelse leven niet meer aankon en uiteindelijk in het Franse zuiden neerstreek.
"De meest intelligente mensen zijn die mensen die door minimale inspanning in hun levensbehoefte kunnen voorzien", zei hij ooit, waardoor hij als lui werd beschouwd. Wat is lui als je zo'n geweldige catalogus op je naam hebt staan met stuk voor stuk prachtige albums? Het eerste psychedelische album van Soft Machine waarmee zij samen met Floyd de dienst uitmaakten. En solo, van het briljante 'Joy of a Toy' (1969) tot 'Bananamour' (1973), van 'Whatevershebringswesing' (1971) tot 'Sweet Deceiver' (1975), van 'Shooting at the Moon' (1970) tot 'The Confessions of Dr. Dream and other Stories' (1974). Waarvan het lange en mystieke titelnummer een persoonlijke favoriet is. Nooit een zwak album, al hebben zijn latere werken wat minder diepgang.
Kevin Ayers die voor mij, qua tegendraadse muziek en eigenzinnige leven, in het rijtje past met Syd Barrett, waarmee hij zich zeer verwant voelde en ook samenspeelde, en Nick Drake. Drie 'loners' die op de muziekwereld en op mij een onuitwisbare indruk hebben gemaakt. Ayers, zijn heerlijke muziek is de laatste dagen niet van de 'draaitafel' weg te slaan. Gelukkig maar. Harry de Vries (wat een week 08)