ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

NAO - Fog Electric (2012)

Aangename bombast ... 

... dat is wat de Schotten van North Atlantic Oscillation laten horen op 'Fog Electric', de opvolger van het sterke debuut 'Grappling Hooks' uit 2010.
Bombast vanwege de volle produktie, de overvloedige instrumentatie en de meerstemmige zang. Daardoor doet NAO mij denken aan The Electric Light Orchestra en aan hedendaagse bands als MGMT en Animal Collective. De zang refereert aan The Beach Boys.
Het album opent sterk met 'Soft Coda' dat snel beklijft en toch de progressieve complexiteit bezit die door de redactie van deze site zo wordt gewaardeerd. Direct blijkt ook dat NAO harmonieuzer klinkt dan op het debuut. Ondanks het feit dat de negen tracks een nagenoeg gelijke opbouw kennen is er veel variatie in de uitvoering. Er gebeurt veel. De hoofdthema's worden gelardeerd met subthema's en vooral met weelderige franje, er zijn subtiele experimentele geluiden te horen, de overvloedige keyboardtapijten worden verrassend afgewisseld met 'woodwinds' en dan vooral de saxofoon en er zijn onverwachte wendingen en 'breaks'.
Een klein minpunt. De (meerstemmige) zang van Sam Healy is over de gehele linie sterk maar beweegt zich nagenoeg uitsluitend in de hogere regionen. Daar zou meer afwisseling het geheel nog aantrekkelijker hebben gemaakt. Maar per saldo is 'Fog Electric' een waardig vervolg op het sterke debuut. En dat is, zo blijkt zo vaak, niet altijd even gemakkelijk. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 21)