Wat een week ... CD

JOHN LEES - A Major Fancy (1977/2010)

Een lange weg ...


... heeft dit solo-album van Barclay James Harvest's John Lees afgelegd. Reeds in 1972 opgenomen maar doordat de band het Harvest-label verliet was de vinylrelease echter pas in 1977. In 1999 volgde de CD-uitvoering met bonustracks. En dan nu een geremasterde '2CD-extended version', zoals altijd in professionele handen van Esoteric Recordings.
Als er iets is wat dit solo-album duidelijk maakt is dat John Lees een belangrijk deel van het BJH-geluid heeft bepaald, vooral door zijn unieke gitaargeluid, maar dat de unieke bijdragen van Les Holroyd en de helaas pas overleden Woolly Wolstenholme niet konden worden gemist. Er zit dus nogal wat licht tussen de BJH-sound en wat we hier horen.
Een lekker album is het, met uitschieters, goede tracks, op het oor onaffe nummers al worden ze zo niet gepresenteerd en op de tweede schijf vooral 'alternate mixes' en opvullers. Voor de geschiedschrijving is het bovendien aardig dat hier twee uitvoeringen van 'A Child of the Universe' zijn opgenomen, die ik hier beter vind dan de nogal gladde uitvoering van BJH in 1974. De absolute zeikcover 'Best of My Love' van The Eagles had in de prullenbak mogen worden gemikt. Uitschieters zijn opener 'Untitled No. 1 - Heritage', met een bijna vier minuten durende geweldige orgelsolo van Rod Argent, en de aan BJH referende tracks 'Witburg Night' en 'Long Ships'.
Voor de BJH-fan maakt dit solo-album van John Lees het plaatje com- pleet. Duidelijker wordt wie aan de touwtjes trokken binnen de band en ook wordt helderder wie de 'move' van de band eind jaren '70 in de richting van een gladder, commerciëler popgeluid op zijn geweten had. Muzikaal en zeker historisch is 'A Major Fancy' dus een aanrader. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 03)