Wat een week ... CD

PULSAR - The Strands Of The Future (1976)

Dankzij Musea Records ...

... valt er volop te genieten van de Franse symforock uit de zeventiger jaren. Zo vond ik laatst onverwacht het tweede album van Pulsar, waarvan ik de elpee enkele decennia geleden graag beluisterde bij een vriend, die nou eenmaal meer geld had om een imposante muziekverzameling op te bouwen.
Pulsar was, vooral in eigen land, ooit erg succesvol met grote licht- en dia- shows, die de symfonische en psychedelische muziek ondersteunden. Bekendste album werd 'Halloween' (zie WeekCD 2007-42), maar persoon- lijk prefereer ik 'The Strands Of The Future'. Het titelstuk duurt ruim twintig minuten en brengt je met gemak bij onaardse werelden. Zeker als je weet dat de titel afkomstig is van een science fiction boek. Het tempo is door- gaans traag, veel dragend toetsenwerk met een prominente plaats voor de mellotron, op gitaar meer getokkel dan gesoleer, de sporadische zang zacht en sfeervol op de achtergrond.
Heerlijk om bij weg te dromen, al doen de hoesschilderingen vermoeden dat het leven buiten onze aardse grenzen bepaald geen pretje is. Peter Swart (wat een week 16)