Fish - Communion (2007)

Label:
Chocolate Frog Records
Bandsite: http://www.the-company.com/
Duur:
67:43 + 40:08
Reviewer: JoJo
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Ik heb, zoals ik al eerder op AFTERglow memoreerde, een zwak voor Fish. Hij is eigengereid, emotievol, recalcitrant op z'n tijd, vasthoudend, onrustig en een stevige drinker. Mijn zwakte voor hem wordt wellicht ingegeven door herkenning. Want een belangrijk deel van genoemde eigenschappen zie ik ook bij mijzelf terug. Wat ik natuurlijk echter mis zijn de compositorische kwaliteiten van Fish. Die zijn ongekend zoals ook het akoestische overzicht 'Communion' van zijn oeuvre wederom en in alle omvang toont.
Wat het dubbelalbum 'Communion' interessant maakt zijn niet alleen de akoestische uitwerking van de tracks en de relatieve beslotenheid waarin de opnames plaatsvonden - St. Mary's Church, Haddington, East Lothian - maar ook de opvallende setlist. Natuurlijk een paar overbekende composities zoals 'Jumpsuit City', 'Lady Let it Lie' en 'Fortunes of War' maar vooral ook werken die hij minder vaak of nooit live speelde zoals 'The Field' en 'Shot the Craw' (beide van 'Field of Crows' uit 2003), 'Favourite Stranger' (van 'Internal Exile' uit 1991) en ook twee wat minder vaak live uitgevoerde Marillion tracks als 'Slainthe Math' en het geweldige 'Chelsea Monday'.
Fish heeft ruim anderhalf jaar over de wereld getrokken in verband met zijn 'Return to Childhood' tour en had behoefte aan een vertrouwde omge- ving, een andere tracklist dus en relatieve rust. Een akoestische set lag derhalve voor de hand. Het mooie is dat iedere track op 'Communion' daardoor een lichte twist krijgt en ik beluister het geheel dan ook ook vanuit een andere auditieve invalshoek. Door de licht andere verpakking hoor je nieuwe dingen of krijgen de bekende songelementen, zoals de refreinen, een andere kleur. Zoals Threshold dat ook al zo geweldig met haar oude songs deed op 'Wireless'.
En dan de kwaliteit waarmee het wordt uitgevoerd. Fish: met veel passie en kracht en, ondanks of wellicht dankzij de lange tournee, prima bij stem. Zijn begeleiders, onder anderen vrienden Usher en Trill op gitaren en Turrell op keyboards: technisch hoogstaand met relatieve ingetogenheid. Het maken van opnames in een kerk vraagt specifieke expertise maar de produktie is hoogstaand: helder, direct en met dynamiek.
Zijn er uitschieters te noemen? Neen, want alles is kwalitatieve topklas- se. Als ik dan toch een paar tracks moet noemen dan is dat opener 'The Field' die dreigend en slepend de huiskamer binnenschrijdt, melodiepak- ker 'State of Mind' en 'A Gentleman's Excuse Me' waarbij ik het in de reguliere uitvoering al moeilijk droog houd maar in de akoestische versie de tranen niet kan bedwingen. Op schijf twee vind ik 'Rites of Passage' in alle opzichten sterk en is het samen met zijn dochter Tara gezongen 'Tara' bijzonder en mooi.
Fish, wat heb je wederom een prachtig document toegevoegd aan je rijke discografische palmares. Ik kan niet wachten op het studioalbum '13th Star' dat naar verluidt en inmiddels met enige vertraging in februari 2008 zal verschijnen. JoJo (12-2007)

Bezetting:
Fish - lead vocals
Frank Usher - guitar
Andy Trill - guitar
Steve Vantsis - bass
Tony Turrell - keyboards
Gavin Griffiths - drums
Dave Haswell - percussion
Heather Findlay - backing vocals, bodhran, low whistle
Angela Gordon - backing vocals, flute, penny whistle
Anne Marie Helder - backing vocals
Tara Dick - backing vocals

Discografie (selectie):
Vigil In A Wilderness Of Mirrors (1990)
Internal Exile (1991)
Songs From The Mirror (1993)
Suits (1994)
Yin (1995)
Yang (1995)
Sunsets On Empire (1997)
Raingods With Zippos (1999)
Fellini Days (2001)
Field Of Crows (2003)
Bouillabaisse (2005)
Communion (2007)
13th Star (2007/2008)