ProgLog AFTERglow

Magic Pie - Circus of Life (2007)

Label: Progress Records
Bandsite: www.magicpie.net
Duur: 64:10
Reviewer: Arjan Bom
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Een hele tijd geleden zat ik weer eens lekker in de bak 'nieuw binnen' van de progafdeling te spitten. Ik kwam toen een cd van de mij onbekende band Magic Pie tegen. Vaak bestudeer ik de hoes van zo'n nieuw album uitvoe- rig, maar deze keer deed ik dat niet. De cover van 'Motions of Desire' stond mij tegen. Het slaat natuurlijk nergens op maar ik vond die hoes met een groene appel op een rood-witte achtergrond niet bij een symfoplaat horen. Een half jaar geleden trok ik wèl meteen de nieuwe cd van deze Noorse groep uit de bak. De kleurige illustratie, overigens bepaald geen Roger Dean, Ed Unitsky of Paul Whitehead, wekte mijn interesse. En na een korte luisterbeurt rekende ik snel af. Op het eerste gehoor leek dit namelijk echt een plaatje waar ik wel van houd.
Snel zocht ik contact met hoofdredacteur Harry 'JoJo' de Vries, om aan te geven dat ik de recensie van deze plaat op mij zou nemen. Ik draaide het album dan ook vaak. Maar vreemd genoeg kon ik er maar niet toe komen om er wat over op papier te zetten. Het zou te maken hebben met mijn periodieke progdip, dacht ik. Eens in de zoveel tijd wil ik namelijk ook weleens heel wat anders horen dan symfo. Het is dan weer tijd voor Rock, Funk, Country-Rock, Sixties, Reggae, Jazz-Rock, New Wave en/of Folk. Even de tank weer opladen. Bovendien kwam de zomervakantie er aan dus ik meldde Harry dat Magic Pie nog een tijdje moest wachten. Maar ook na de vakantie zat ik echter nog steeds met die beloofde recensie in mijn maag.
Wat is er aan de hand? Ik vind 'Circus of Life' best een goede plaat. Er wordt knap gespeeld door de muzikanten en de band beschikt over maar liefst drie behoorlijke zangers. Er staan lange, afwisselende nummers op de schijf met als blikvanger het titelstuk dat een slordige drie kwartier in beslag neemt. Het gevaar met zulke lange nummers is dat je een aaneen- schakeling van kortere stukken krijgt, waar geen lijn in te ontdekken valt. En aangezien deze epic uit vijf delen bestaat, waarvan deel vier weer uit vijf acts is opgebouwd (kunt u het nog volgen?), zou dat gevaar voor deze tracks weleens volledig op de loer kunnen liggen. Dat is echter niet het geval. Bepaalde thema's komen regelmatig terug, zonder dat het al te voorspelbaar wordt. Het kost mij echter wel moeite om de aandacht er bij te houden. Ik vind de compositie(s) net niet interessant genoeg om laaiend enthousiast te zijn. Maar nogmaals, op zich is dit best een aardig stuk muziek. De invloed van The Flower Kings is overigens duidelijk hoorbaar in dit titelnummer.
Na deze marathontrack worden we nog verblijd met twee nummers die beiden zo'n negen minuten duren. Maar wat mij betreft is het beste er dan wel van af. Vooral 'Pointless Masquerade' vind ik tegenvallen. Dat is jammer, want als deze laatste twee songs wel sterk waren geweest had ik waarschijnlijk een stuk positiever over deze cd gedacht. Maar nu blijft toch het gevoel hangen dat dit niet dat topalbum is dat ik een half jaar geleden dacht gekocht te hebben. Goede muziek, zeker 'Circus of Life' zelf. Minder dan drie JoJo's zou dan ook niet terecht zijn. Bovendien kan ik mij best voorstellen dat andere luisteraars wel veel plezier aan deze schijf beleven, maar de echte vonk wil bij mij maar niet overspringen. Arjan Bom (10-2007)

Bezetting:
Kim Stenberg - guitars, vocals
Lars Petter Holstad - bass
Allan Olsen - lead vocals
Eirik Hanssen - lead vocals
Jan Torkild Johannessen - drums
Gilbert Marshall - keyboards, lead vocals

Guest appearances:
Kor Artig - choir on 'Circus of Life pt 5'
Liv Frengstad - cello on 'Circus of Life pt. 1 & 5'
Gøran Dahlberg - trombone on 'Pointless Masquerade'
Marielle & Caroline Stenberg - kids-intro on 'Circus of Life pt. 1'