Antonius Rex – Switch on Dark (2006)

Label: Black Widow Records
Bandsite:
www.antoniusrex.com
Duur: 60:39
Reviewer: JoJo
Waardering: (uit max. 5 JoJo’s)


Italië:
het land van pasta, catanaccio en opera. De invloed van opera is goed te horen bij de band Antonius Rex op hun net verschenen album ‘Switch on Dark’. Antonius Rex is voortgekomen uit de band Jacula die ooit werd opgericht door Antonio Bartocetti en in de jaren zeventig, parallel aan Antonius Rex, heel wat progressieve albums maakte. Bartocetti is filosoof, componist en gitarist en dat is ook zijn rol binnen Antonius Rex.
Om het complex te maken: Rex Anthony is de keyboardspeler maar gezien de bandnaam vreemd genoeg geen vast lid van de band. Hij is tevens de producer en beweegt zich doorgaans in het acidtrance en hardcore circuit. En wat voor een producer. Ik heb de laatste jaren zelden een album beluisterd dat zo briljant is geproduceerd: helder, mooi rond en direct, alsof de stemmen en de instrumenten in de kamer staan. ‘Trance inducing’ las ik ergens. En zo is het. Je gaat erin op en maakt onderdeel uit van het bizarre verhaal, hetgeen soms beangstigend is. Dat komt door de beeldende muziek maar zeker ook door de geluidskwaliteit. De band noemt haar muziek overigens zelf “next progressive music or mystic fusion”. 'Next progressive' ..... mooie term.
Het album ‘Switch on Dark’ handelt over een door geesten overgenomen kasteel waar heksen, demonen, tovenaars, menseneters, gnomen maar ook engelen wonen en waar zich de meest afschuwelijke gebeurtenissen voordoen. Deze entourage kan niet anders dan duistere, occulte muziek opleveren met mystieke passages, lispelende stemmen, gehijg, onweer en andere onverwachte geluiden. Garnering bij de excellente symfonische muziek. Soms pompeus en bombastisch zoals het hoort als opera een inspiratiebron vormt maar de composities bezitten daarnaast voldoende rustige momenten. Er is dan ook balans gevonden tussen expressie en impressie.
Het verhaal opent met ‘Perpetual Adoration’, de track die ook te zien valt in de bijbehorende video die zowel op de schijf is opgenomen als ook te zien viel, met toestemming van Black Widow Records, in onze rubriek ProgVideo. Een sterke track, met een repeterend pianothema, die de gebeurtenissen die zich zullen gaan voltrekken in het kasteel inluidt. ‘Damnatus in Aeternum’ vormt een kort intermezzo naar een hoogtepunt: het bijna twintig minuten durende titelnummer waarin een bombardement aan stimuli, indrukken en beelden via de speakers op je afkomt. Soms schrik je je een ongeluk bij onverwachte geluiden. De situatie in het kasteel verslechtert hoorbaar. Hoewel er soms digitale drums worden gebruikt, worden de meeste symfonische en up-tempo fragmenten gespeeld op akoestische drums die prominent in het geluidsspectrum staan. Een indrukwekkende track. Dat geldt overigens ook voor de vijftien minuten van ‘Fairy Vision-Esoteric Edit’ waarin de engelen de situatie in het kasteel ten goede proberen te keren. Een speltechnische en produktionele hersenspoeling. De prima, wat kortere en relatief toegankelijker tracks ‘Darkotic’ en ‘Mystic Drug’ maken het verhaal rond. Uitgeput blijf ik in verwondering achter.
Voor alle muziek moet je in de stemming zijn. Bepaalde muziek stelt extra eisen aan je stemming. Daar hoort de muziek van Antonius Rex zeker bij. Zoals dat bijvoorbeeld ook geldt voor de bombastische progrock van Rhapsody of de bijna gothic prog van Within Temptation. Bovendien kan ik mij voorstellen dat sommigen door de invloed van opera en de Italiaanse emotie het meer ‘kitsch’ dan ‘kunst’ vinden. De prima composities, de diepgang, het technisch kunnen, de beeldende kracht en niet te vergeten de hoogwaardige produktie van ‘Switch on Dark’ maken het voor mij echter tot een belevenis en een uitstekend album. JoJo (06-2007)

Bezetting:
Antonio Bartocetti - guitars, vocals, lute
Doris Norton – keyboards, computer, digital orchestra
Monika Tasnad - parapsychologist, witch vox
special guests:
RexAnthony - piano, synth, digital drums
Florian Gorman - acoustic drums

Discografie:
In Cauda Semper Stat Venenum (1969)
Tardo Pede In Magiam Versus (1972)
Neque Semper Arcum Tendit Rex (1974)
Zora (1977)
Anno Demoni (1978)
Ralefun (1979)
Praeternatural (1980)
Switch on Dark (2006)