Wat een week ... CD

Steve Hackett - Wild Orchids (2006)

Afwisseling als handelsmerk ...


... dat geldt zowel voor Steve's gehele oeuvre als voor zijn laatste album. Als klassiek gitarist heeft hij enkele gitaarconcerten op zijn naam staan alsmede een respectabel aantal solostukken, waarvan 'Horizons' op 'Foxtrot' de eerste was en 'Until the Last Butterfly' op 'Wild Orchids' voorlopig de laatste. Daarnaast staat de rockkant van Hackett op zich al bol van variatie. Op 'Wild Orchids' gaat het van symfo tot blues, van bombaste ritmiek tot zwoele passages van zijn begeleidingsorkest 'The Underworld Orchestra'.
Vele albums van Steve kennen echter ook een opvallende vreemde eend in de bijt, die helaas afbreuk doet aan het totaaloordeel. Hier betreft het de charleston 'Why'. Het duurt nog geen minuut, maar de achterblijvende smaak laat zich slechts met moeite wegspoelen. Waarom toch? Het album duurt 72 minuten, haal er een kwartier van af en je houdt een plaat van topklasse over. Peter Swart (wat een week 13)