Wat een week ... CD

LUCIFER'S FRIEND - Black Moon (2019)

Een sterke comeback  ...

 
... daar zijn de mannen van Lucifer's Friend alweer een paar jaar mee bezig. Sinds 2015 zagen al twee studioalbums en een liveregistratie het licht. En nu weer een nieuwe studioworp 'Black Moon'.
De drie oerleden van de band - John Lawton (vocals), Peter Hesslein (guitar, keys) en Dieter Horns (bass), aangevuld met Stephan Eggert (drums) - maken zoals bekend mag worden verondersteld stevige rock in de stijl van Deep Purple en Uriah Heep (waar Lawton ooit zanger was). En dat doen ze hier op een sterke wijze, er lijkt weinig sleet op de zitten. Met aanstekelijke riffs, zoals in het krachtige en openende titelnummer, lekker orgelwerk, een degelijke ritmesectie en Lawton die nog steeds goed bij stem is. Op dit album ook 'nieuwigheidjes' zoals een mooie trompetsolo in het titelnummer van Chuck Findley, een sterke vioolsolo in 'Freedom' van Stefan Pintev en een wervelende synthsolo in 'Palace of Fools' van Jogi Wichmann. Hetgeen het geluid van de band verrijkt en gevarieerder maakt. 
De 10 tracks van 'Black Moon' staan als een huis. Hoewel de mannen al rond de 70 cirkelen denk ik dat er zeker toekomst voor Lucifer's Friend is. De drukbezochte liveconcerten bewijzen dat mede. Harry de Vries (wat een week 17)