ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

SOUND OF CONTACT - Dimensionaut (2013)

Is het vervelend ...

... als je steeds vergeleken wordt met je beroemde vader? Ik vermoed van wel, het gaat immers om je eigen kracht. Simon Collins, de zoon van Phil, lijkt er echter niet onder te lijden. Sterker nog, hij brengt het juist onder de aandacht en lift op die manier met zijn band Sound of Contact mee op de naam van zijn verwekker.
De vraag is natuurlijk wel of deze band ook succesvol zou kunnen zijn zonder deze 'exposure'. Ik schat dat positief in aangezien de band sterke, moderne progressieve rock laat horen, prima geproduceerd en met een goede balans tussen complexiteit en relatief gemakkelijk in het gehoor liggende melodielijnen.
Track 2 'Cosmic Distance Ladder' kan niet anders dan een livekraker zijn, met wervelend drumwerk van Collins, een pompend ritme en met referenties aan Rush, een band die ook al opdoemt luisterend naar de twintig minuten 'Möbius Slip Part One-Four'. Is er iets van Genesis te bespeuren in de 12 tracks? Jazeker, met name sporen uit de tijd van 'Trick of the Tail', 'Wind and Wuthering' en ook 'Duke'.
Sound of Contact heeft met 'Dimensionaut' een prima debuut afgeleverd waarmee men, zoals het hoort, op eigen benen kan staan. Dat de naam 'Phil Collins' dan af en toe valt is mooi meegenomen voor deze jonge honden. Harry de Vries (week 40)