ProgLog AFTERglow

DeWolff - Orchards/Lupine (2011)

Label: REMusic Records
Bandsite: www.dewolff.nu
Running time: 54:57
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score: (uit max. 5 JoJo's)

Verrassend mag ik wel stellen, dit derde album van DeWolff, een trio uit de zuidelijke Nederlanden. Tot voor kort een mij onbekende band maar ik ben opgetogen dat dit album de laser al een paar dagen siert.
DeWolff is een band die muziek maakt die ik in het kader van de onvermij- delijke hokjesgeest 'progressieve blues overgoten met een psychedelisch sausje' zou willen noemen. Dat laatste ook tot uiting komend in de prach- tige hoes met sterk op de jaren 60 en 70 gebaseerd en schitterend gemaakt art-work. En 'schitterend' dat geldt niet in de laatste plaats ook voor de muziek. Progressieve blues zoals Led Zeppelin dat maakte maar er wordt ook gerefereerd aan Cream en de eerste generatie King Crimson ten tijde van 'Lizard' en 'Islands'. De soms felle Hammondklanken en de rond- zoemende Mellotron van toetsenist Robin Piso maken de progressieve puzzel compleet.
Toch blijft 'Orchards/Lupine' niet steken in gemakkelijke retro zoals op dit moment vaak voorkomt. Absoluut niet. Het album straalt een volwassen- heid uit qua componeren en qua technische vaardigheid die je doorgaans bij dit soort jonge bands, waar het leven nog overheen moet (ouwe lullen- praat), niet snel tegenkomt. Bovendien stevent de band af op een eigen, enigszins introvert geluid waarin het zoeken en vinden van een goede groove centraal staat. De prima drummer Luka van de Poel speelt hierin een belangrijke rol, al vind ik zijn drumgeluid wat dof. Gitarist Pablo van de Poel weet prachtige ondersteunende lijnen en solo's neer te zetten, waarop gitaristen die inmiddels heel wat meer jaren op hun kerfstok hebben staan jaloers zullen worden.
En dan de elf tracks? Stuk voor stuk sterk werk, van de relatief rustige opener 'Diamonds' - best moedig om met zo'n ingetogen track te beginnen - tot de heerlijke zang in 'Everything Everywhere' en tot het briljante bijna tien minuten klokkende 'The Pistol' dat een wervelende dynamiek kent. En dan sluit men af, weer moedig, zoals het album begon met een betrekkelijk introverte en rustige track 'Poison'. Klein minpuntje: ik betrapte mijzelf erop dat ik onwillekeurig en gaandeweg wat anders ging doen dan alleen maar luisteren. Een beetje concentratieverlies dus.
Er vindt, terecht, de afgelopen jaren een revival plaats van de progressieve rock waarbij ook de jonge garde zijn weg weer weet te vinden naar deze muziekstroming. Soms kritiekloos met gemakkelijke retro als resultaat. Soms creatief en inventief met een eigen draai, zoals DeWolff laat horen op 'Orchards/Lupine'. Laat ik nu niet direct van een meesterwerk spreken, er moet immers nog wat te wensen overblijven voor de toekomst, maar het scheelt verdorie weinig. Harry 'JoJo' de Vries (03-2011)

Bezetting:
Pablo van de Poel - guitars, bass guitar, lead harp, lead vocals and a little Mellotron
Luka van de Poel - drums, percussion, bongos, banjo and backing vocals
Robin Piso - Hammond Organ, Mellotron, bass guitar, Fender Rhodes, piano, Theremin, Magnus Air Organ, background vocals

Discografie:
DeWolff (2009, LP)
Fruits and Undiscovered Plants (2009)
Orchards/Lupine (2011)