ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

BRIAN ENO - Small Craft on a Milk Sea (2010)

Een vaste waarde ...

... vormt Brian Eno in het ambientteam. Want ook op 'Small Craft on a Milk Sea' imponeert hij weer, nu in een triade met toetsenist John Hopkins en gitarist Leo Abrahams. Een vaste waarde vanuit kwaliteit niet vanuit degelijkheid en voorspelbaarheid want dat zijn aspecten die Eno vanuit zijn oneindige creatieve en experimentele geest verfoeit. Deze man is 'progres- sief' in al z'n vezels.
Het in een werkelijk schitterende hoes gestoken album begint met drie ingetogen en prachtige door piano, gitaar en soundscapes vormgegeven tracks: 'Emerald and Lime', 'Complex Heaven' en de titelcompositie. En zo eindigt het album ook. Maar daar tussenin vinden we door percussie en stevige, zeer eigentijdse ritmes gedomineerde composities. Waarschijnlijk de reden dat Eno ook gewild is als producer van jongere muzikanten die zich in de hip hop sferen bewegen. Overigens doen die ritmes ook denken aan de Talking Heads, waar Eno ooit actief voor was, en aan zijn album samen met David Byrne 'My Life in the Bush of Ghosts', ook al zo'n klas- sieker. Maar die ritmes zijn dan wel vertaald naar deze tijd.
Ook de produktie van het album is subliem. Helder en warm waarbij de instrumenten en geluiden mooi en van elkaar gescheiden in het geluids- beeld staan. De creatieve geest van Eno die niet van gebaande paden houdt, tenzij hij de paden zelf getrokken heeft, lijkt onuitputtelijk. En is op die wijze een artistiek richtpunt en voorbeeld voor velen. Kijk via boven- staande link ook eens op zijn site naar het 'interview' met Dick Flash. Ik zal de grap niet verklappen ... Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 46)