Wat een week ... CD

SUFJAN STEVENS - The BQE (2009)

Is het nu klassiek, symfo of 'minimal music' ...

... dat de Amerikaan Sufjan Stevens maakt? Een combinatie van de drie lijkt mij, zeker op 'The Brooklijn Queens Expressway', een ode of liever ge- zegd een klaagzang over deze foeilelijke, door viaducten en files gedo- mineerde weg die New York al sinds de jaren '30 doorkruist en de meeste inwoners van 'The Big Apple' een doorn in het oog is.
Multi-instrumentalist Sufjan Stevens maakt prachtige, in dit geval door orkest gespeelde, composities die de opbouw van een traditioneel klas- siek stuk kennen, veel aan symfo refererende arrangementen bevatten en bovenal herhaling als kenmerk hebben en daarmee de 'minimal music' van Steve Reich, Terry Riley en vooral Philip Glass benaderen. 'The BQE' is dan ook een indrukwekkend album geworden dat mijn laser de laatste weken nauwelijks verlaat. Vooral 'Movement 3: Lineair Tableau with Inter- secting Surprise' en 'Movement 4: Traffic Shock' zijn mijn favorieten op een album dat geen zwakke plekken kent.
Schijf 2 bestaat uit een door Stevens gemaakte film over deze snelweg, waarvan het album de soundtrack vormt, en die net als de muziek bestaat uit herhaling en een beeld dat steeds is opgebouwd uit drie fragmenten. Een vervreemdend, surrealistisch geheel, zeker met de muziek als onder- steuning.
Ten slotte moeten de prachtige maar absurdistische hoezen van Stevens vermeld worden. Die zijn namelijk ook progressief. Mooi is ook het aparte toverlantaarnschijfje dat is bijgevoegd. Ik ga deze week op zoek naar zijn meesterwerk 'Illinois' want 'The BQE' smaakt naar veel meer. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 20)