Wat een week ... CD

FJIERI - Endless (2009)

Tien jaar werken aan een debuutalbum ...

... is dat een teken van onzekerheid, te weinig tijd, gebrek aan inspiratie of doorgeschoten perfectionisme? Ik denk het laatste. Het viertal van de Italiaanse band Fjieri - Lori, Lori, Panunzi en Strizzi - houdt van meer dan één puntje op de 'i'. Ondersteund door Richard Barbieri, Gavin Harrison (beiden Porcupine Tree) en Tim Bowness (no-man), heeft men een prach- tig geproduceerd maar steriel ambient rockalbum afgeleverd met sterke tracks zonder uitschieters.
Het zijn juist die steriliteit en het gebrek aan uitschieters die terug te voe- ren zijn op de lange voorbereidingstijd. D
oorgeschoten perfectionisme leidt immers tot de valkuil 'pietluttigheid'. En laat ik dat nu zelf ook niet worden want ik vermaak mij in de tussentijd prima met dit album. Dat opent met het progressieve 'A Reality Apart' dat met zijn bombastische toetsenerup- ties de speakers uitknalt. En zo hebben we het melodische door Bowness zo typisch gezongen 'Breathing Thin Air' en het sombere 'Endless'. En hik- te ik op papier tegen het door zangeres Haco deels in Chinees gezongen Soul Eaters' aan maar dat pakt zelfs goed uit. Het is een voorbeeld van het progressieve karakter van Fjieri want zij deinzen niet terug voor net buiten de lijntjes kleuren.
Alle overige zes tracks zitten op dezelfde kwalitatieve lijn. Ik had alleen wat meer dynamiek in produktie en composities verwacht waardoor het album spannender zou zijn geworden. Nu blijft de teller voor het in prachtig art-work gestoken 'Endless' steken op 'zeer goed'. Over tien jaar weten we of Fjieri de lijn doorzet naar 'meesterwerk' bij het verschijnen van het tweede album ... Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 10)