ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

MARK HOLLIS - Mark Hollis (1998)

Eén minuut stilte ...

... aan het einde van het enige soloalbum dat Mark Hollis na Talk Talk nog fabriceerde. Om daarna te verdwijnen in het absolute niets. Zoals ik al eerder schreef over het Talk Talk album 'The Colour of Spring' "het werd steeds minimaler, tot er niets meer over was dan enkele tonen". Hollis was op zoek en op weg naar het nulpunt, dat uiteindelijk op dit soloalbum werd gevonden, met die laatste, stille minuut als kippenvel veroorzakende metafoor.
Wat een briljant en emotioneel werkstuk is dit. Hollis zingt af en toe zoals vroeger maar vaker lispelend, nauwelijks verstaanbaar, alsof hij al weg is en zijn echo nog net te horen valt. Ondersteund door grote namen als Dominic Miller (gitaar), Robbie McIntosh (gitaar) en wederom de huivering- wekkende trompet van Henry Lowther die ook al zijn partijen blies op de laatste Talk Talk albums.
Briljant, zoals gezegd, met als absolute hoogtepunten 'The Watershed', het sombere 'Inside Looking Out', waarin hij volgens mijn tekstinterpretatie afscheid van ons en de muziek neemt, en 'A Life (1895-1915)'. Met wat referenties aan David Sylvian en Anja Garbarek. Er had ook niets meer moeten volgen. Het muzikale einde van Mark Hollis had niet mooier kun- nen zijn. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 09)