ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

PAT METHENY - Orchestrion (2010)

Een eigentijdse Nikkelen Nelis ...

... zo mogen we de altijd naar nieuwe wegen zoekende Pat Metheny wel noemen. Want op dit album heeft hij een arsenaal aan aangepaste instru- menten ingezet - zie hoes - waaraan zogenaamde 'solenoïde knoppen' en pneumatische elementen zijn toegevoegd. Hierdoor kan Metheny dit com- plete 'orkest' via zijn gitaar en gitaarpedalen bespelen. Je zou zeggen dat dat ook eenvoudiger kan - via 'samples' of het inhuren van muzikanten - maar blijkbaar had hij zich dit jaren terug al ten doel gesteld.
Ten overvloede, Metheny bespeelt dus alles zelf. Het bouwwerk doet mij denken aan de in 1991 overleden Franse kunstenaar Tinguely waarvan ik vorig jaar in De Kunsthal in Rotterdam een indrukwekkende tentoonstelling zag. Een adept van de kinetische kunst c.q. van beweging in de kunst. De man bouwde uit allerlei onderdelen immense bewegende 'machines' waar- van je je steeds maar afvroeg 'Hoe kan dit werken? Welnu, bij Metheny werkt het in ieder geval perfect want 'Orchestrion' is, hoewel je kan horen dat het geen orkest van vlees en bloed is, een zeer goed album in de sferen van jazz en jazz-rock.
Opgebouwd uit vijf tracks van gemiddeld tien minuten, neemt Metheny ons mee in spannende composities waarin veel gebeurt en die enigszins refereren aan zijn albums 'Secret Story' (1992) en 'Imaginary Day' (1997). Zich bewegend van uptempo jazzrock naar easy jazz, gelukkig zonder uitstapjes naar zijn favoriete 'free jazz'. De weliswaar sporadische maar duidelijke folkinvloeden zoals in de titeltrack zijn opmerkelijk. 'Orches- trion': een bijzondere aanpak en muzikaal een aanrader. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 08)