ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

THE FLAMING LIPS - The Soft Bulletin (1999)

Aangestoken door het virus ...

... dat The Flaming Lips heet. Dat overkwam mij nadat ik het ijzersterke nieuwe album 'Embryonic' tot mij nam. De band kende ik maar in de kast onder de 'F' was een geheel lege plek te vinden. Die blinde vlek wordt nu langzamerhand opgevuld met onder andere het ruim tien jaar oude 'The Soft Bulletin'.
Het Engelse blad 'Uncut' schreef in die tijd over dit album "Unlike Any- thing, Ever". En dat is een waarheid als een koe. Ongeëvenaard, onverge- lijkbaar, zowel qua (geëngageerde) teksten, sound, opbouw van composi- ties, noem maar op. Al wil ik er altijd graag bij vermelden dat het zonder Pink Floyd niet mogelijk was geweest.
Zanger Wayne Coyne is geen topvocalist die alle registers moeiteloos bedwingt. Daar valt wel wat op aan te merken. Maar het is zijn handels- merk, zoals het dat van Neil Young is, en zijn stem past zo ontzettend goed bij de sfeer en valt als het ontbrekende laatste stukje in een 'jig-saw' met '1500 pieces' op z'n plaats. Want complex is het wat The Flaming Lips maken, al lijkt en klinkt het soms simpeler dan dat het is en al is het experiment hier wat minder prominent dan op andere albums.
Opener 'Race for The Prize' is daarvan een voorbeeld: pakkende melodie maar nauwkeurige beluistering laat horen dat het niet is wat het lijkt. En de tekst is raak, over elkaar doodvechtende wetenschappers die ieder voor zich eeuwige roem willen bereiken in het genezen van een ziekte. Laat het niet de ziekte zijn die leeft bij het virus van The Flaming Lips. Want die ziektekiemen draag ik liever nog enige tijd met mij mee. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 06)