ProgLog AFTERglow

Savoldelli & Sharp - Protoplasmic (2009)

Label: Moonjune Records
Bandsite: www.borisinger.eu / www.elliottsharp.com
Duur: 49:30
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Progressieve muziek doet zijn naam pas eer aan, de trouwe lezer zal het als mijn stokpaardje herkennen, als de grenzen van de muziek worden ge- vonden, als 'out of the box thinking' de componist gaat beheersen, als be- kende paden slechts als leidraad worden gebruikt en op het moment dat men nieuwe paden tegenkomt deze vanuit nieuwsgierigheid - een onmisba- re attitude voor een progmuzikant - inslaat.
Ik schrijf met opzet "grenzen die worden gevonden" en niet "grenzen die worden opgezocht". En "nieuwe paden die men tegenkomt" en niet "nieuwe paden die men ging zoeken". Dat zou voorbedachte rade zijn. Nee, het nieuwe, de innovatie, de progressie vinden de muzikanten in de studio, of tijdens het componeren, door een bundeling van creativiteit en energie en vaak bij toeval, in dit verband ook wel 'serendipiteit' genoemd.
Al eerder memoreerde ik: Richard Wright die verveeld zat te pielen op zijn nieuwverworven synths en Roger Waters die riep "speel dat nog eens?!" En de basis voor het in die tijd vernieuwende en revolutionaire 'Echoes' was geboren. Pink Floyd ging de studio niet in met het vooropgezette plan "zo we gaan de wereld eens even op 'n kop zetten en vandaag eens iets doen wat nog nooit gedaan is en dan laten we het ook nog een hele plaatkant duren". Nee, het ontstond.
En dat is nu juist wat ik bij het album 'Protoplasmic' van de Italiaan Boris Savoldelli en de New Yorker Elliott Sharp zo mis. Hoewel improviserende muziek - en daar hebben we het bij dit duo over - in zichzelf sterk leunt op toeval en daar hou ik dus wel van, komt dit album op mij over als experi- ment om het experiment. Het is te geforceerd, het kan niet gek genoeg zijn: laat ik nog eens schreeuwen, kom ik speel nog eens een valse noot op mijn gitaar, ik maak nog eens een 'pitch shifting wobble', ik draai nog eens aan de knoppen van mijn 'effect box' en wat zijn we dan lekker avant-gardistisch bezig.
Savoldelli & Sharp doen enigszins denken aan de legendarische band Henry Cow die experiment hoog in het vaandel had staan maar de rode draad echter nooit uit het oog verloor. Of aan John Zorn - die overigens dit jaar drie dagen lang 'Artist in Residence' is op North Sea Jazz is maar dit terzijde - maar Zorn had een visie, een groots plan en daar verdenk ik dit duo echter niet van.
Experiment is een kernkkwaliteit maar als je erin doorschiet beland je in de valkuil van 'bedoelde chaos' en chaos mag nooit de bedoeling zijn want als het de bedoeling is, is het geen chaos meer. Savoldelli & Sharp zijn in hun eigen valkuil gestapt. Harry 'JoJo' de Vries (07-2009)

Bezetting:
Boris Savoldelli - vocals, electronics
Elliott Sharp - electric guitar, sax (on track 10), electronics

Discografie:
Protoplasmic (2009)