Wat een week ... CD

MARILLION - Misplaced Childhood (1985)

Mijn vrouw draait deze cd constant in de auto ...


... terwijl zij geeneens van progrock houdt! Ja, vroeger had zij elpees van Yes, maar dat beschouwt ze als een jeugdzonde. Gek toch, dat een symfo-album opeens zo'n groot publiek wist te bereiken. Komt wellicht door de wereldhit 'Kayleigh', die ervoor zorgde dat hedentendage zoveel jonge vrou- wen zich met deze naam voorstellen.
'Misplaced Childhood' was de derde plaat van Marillion. Het groeide uit tot het meest commerciële succes uit de Fish-jaren. Toegankelijker dan het vroege werk door 'Kayleigh' en 'Lavender', terwijl de symfoliefhebber van destijds zijn hart kon ophalen bij de resterende tracks. Het was de tijd waarin Steve Rothery nog eer wilde behalen met mooie gitaarsoli. Kom daar nu nog eens bij hem om.
Het album kent een conceptaanpak, meer in muzikale dan in verhalende zin. De nummers vloeien moeiteloos in elkaar over en staan bol van prach- tige lyrics uit de pen van Fish: "The mist crawls from the canal, like some primordial phantome of romance" declameert hij boven een dreigend toet- sentapijt in 'Bitter Suite'. En reken maar dat bij optredens iedereen in het publiek de teksten kon meezingen.
Nog niet zo lang geleden stond Fish met zijn eigen band op de podia met het integrale werk in de '20th Anniversary Tour'. Een mooi eerbetoon aan een heuse klassieker. Peter Swart (wat een week 25)