Wat een week ... CD
GAZPACHO - Tick Tock (2009)
"Dat dit soort muziek nog steeds gemaakt wordt ..."
... zei een vriend gisteravond tijdens een avondje koken met elkaar. Ver- wijzend naar de behoudende klanken die de Noren van Gazpacho voort- brengen. Hun muziek op 'Tick Tock' loopt inderdaad niet over van ver- nieuwingsdrang en progressief denken. Maar mooi is het, zowel composi- torisch, sferisch als produktioneel, wel.
Gazpacho verbeeldt op dit nieuwe album de barre tocht die Antoine De Saint Exupery - schrijver van o.a. het in vele huizen aanwezige kinder- boek 'Le Petite Prince'- ooit noodgedwongen door de woestijn moest ma- ken nadat zijn vliegtuig in problemen was gekomen. Opener 'The Desert Flight' is nog up-tempo. Daarna volgen lange, uitgesponnen tracks zoals we die ook al kennen van het briljante 'Night' (2007). Vooral het broeie- rige 'The Walk' (13 minuten) vind ik excellent, al lijkt het wel erg op Maril- lion 'nieuwe' stijl en doet zanger Jan-Henrik Ohme zelfs aan Steve Hogarth denken.
Eerlijk gezegd kakt het album gaandeweg de 21 minuten van de titeltrack enigszins in maar blijft toch altijd cirkelen tussen 'goed' en 'uitstekend'. Hun vorige album was in mijn ogen een meesterwerk. Met 'Tick Tock' blij- ven ze daarbij dus achter maar schotelen mij nog steeds prachtige muziek voor. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 17)