Wat een week ... CD

MAGENTA - Metamorphosis (2008)

"Live komt de muziek pas écht tot leven ..."

... spookt door mijn hoofd bij het luisteren naar Magenta's laatste album. Het recente optreden op het iO Pages-festival was geweldig. We konden genieten van een spetterende show, vol enthousiasme gebracht, door met name gitarist Chris Fry, zijn broer Dan op toetsen en frontvrouw Christina Booth.
Magenta kent een andere live- dan studioline-up. Toetsenist/componist Rob Reed is de grote man, die alles schrijft en vele instrumenten zelf inspeelt. In het boekje draait alles om Reed en Booth en van de namen van de 'gast'musici wordt slechts die van Chris Fry vet afgedrukt. Veel te weinig eer voor de gitarist die op de plaat schittert met imponerende soli en die op het podium met zoveel spelplezier brengt, dat je er als toeschouwer bijna vrolijk van wordt. Op de cd mis je dit aspect natuurlijk en eerlijk ge- zegd past de emotie 'vreugde' niet bepaald bij de ernstige ondertoon van de pittige symforock van Magenta.
'Metamorphosis' bevat slechts vier tracks, waarvan er twee de twintig minuten met gemak halen. Het valt niet mee in die ellenlange nummers de grote lijn te ontdekken. Er is variatie volop, alles is met klasse ingespeeld en ingezongen, maar de vonk wil (bij mij) maar niet echt overspringen. Mij inbeelden hoe de band de tracks live brengt, dát helpt.
Peter Swart (wat een week 17)