ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

THE SYN - Armistice Day (2006)

Sterke melodielijnen ...

... kenmerken naar mijn mening de muziek van de in 2005 heropgerichte band The Syn, de band waarin Chris Squire speelde voordat hij toetrad tot mastodont Yes. Het album 'Syndestructible' (2005), vond ik zeer goed vooral ook door die pakkende refreinen en 'back to basic setting'.
Op 'Armistice Day' is sprake van akoestische liveuitvoeringen in de studio zowel van bekende tracks als twee nieuwe tracks, gespeeld door oudge- dienden Steve Nardelli (zang) en Chris Squire (bas), Alan White op drums en de twee nieuwkomers Shane Theriot en Gerard Johnson op keys en gitaar. Hoewel de mix soms wat rommelig is en er wat schoonheidsfoutjes in de uitvoeringen zijn blijven zitten maakt dat de schijf juist aantrekkelijk. In ieder geval iets wat Yes nooit zou doen, die slijpen tot het spiegelglad is, maar ik mag dat wel.
Nardelli is nog steeds een sterke rockzanger met een lekker ruw timbre terwijl de gevoelige passages hem ook goed af gaan. En dan die sterke melodielijnen in bijv. 'Silent Revolution', mijn favoriet 'Cathedral Of Love' en 'Golden Age'. The Syn heeft met 'Armistice Day' wederom een lekkere rockplaat afgeleverd. Ga zo door mannen en maak vooral geen ruzie meer. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 01)