ProgLog AFTERglow

Wat een week ... muziekboek

CHRIS WELCH - Close to the Edge, The Story of Yes (1999)

Na de toetreding van ...

... gitarist Steve Howe betekende het derde album, 'The Yes Album', in 1971 de definitieve doorbraak van Yes. Ter promotie werd de band op tournee gestuurd met de Amerikanen van Iron Butterfly. De bands konden het goed met elkaar vinden en de concerten eindigden steevast in een gezamenlijke jamsessie. Zo ook het optreden in Eindhoven: om drie uur 's nachts begon de bijzondere toegift en "... this incited the fans to leap on stage and start a wild version of Dutch idiot dancing".
Deze anekdote is terug te vinden in de uitgebreide biografie van Chris Welch over Yes. Welch is een gerenommeerde Engelse popjournalist en schreef vanaf hun prille begin positief over de band in de 'Melody Maker' . De auteur werd een bekende van de groep en was vaak aanwezig bij op- tredens en studiosessies. Zo was hij getuige van de kaakslag die Bill Bruford verkocht aan Chris Squire, ter afsluiting van een woordenwisseling over een al dan niet verkeerd gespeelde passage.
Dankzij de betrokkenheid van Welch wordt de lezer met gemak het instituut 'Yes' binnengezogen en worden fans getrakteerd op een kleine driehonderd bladzijden vol anekdotes, feiten, uitspraken en bespiegelingen van een ieder die ooit deel mocht uitmaken van de Yes-familie. En dát zijn er nogal wat. De vele gedaanteverwisselingen van de band worden gedetail- leerd besproken, waarbij behoorlijk wat kritische noten gekraakt worden want Yes was en is een band waarbinnen meerdere ego's streden om de hoofdrol en 'wie niet meekon, kon zijn spullen pakken'.
Het is de verdienste van Welch dit alles bespreekbaar te krijgen in inter- views zonder dat het plat wordt. Zijn respectvolle houding blijkt onder meer uit de terughoudendheid waar het de privélevens van de deelnemers be- treft. Je voelt dat er een enorme spanning onder zit (zo mocht in latere tijden Chris Squire het huis van Jon Anderson niet betreden omdat de echtgenoten van de heren elkaar niet konden uitstaan), maar de thuis- situaties blijven on(der)belicht. Toch wel jammer.
Een minpunt vind ik het feit dat Welch vooral aan de buitenkant van de muziek blijft. Natuurlijk wordt ieder album uitgebreid besproken, maar wie geïnteresseerd is in de totstandkoming van melodieën, thema's en teksten vindt hierover helaas weinig terug.
Maar goed: Chris Welch heeft ons een een schitterend werk geschonken, een lust en een 'must' voor iedere Yes-fanaat die zijn kennis van de band wil ophalen of vergroten. Peter Swart (wat een week 01)