Wat een week ... CD

LUCIANO BASSO - Voci (1976/2007)

Na jaren eindelijk uitgebracht op CD ...

... dit pareltje uit de Italiaanse symfonische hoogtijdagen. Een album dat ook in die tijd al onderbelicht bleef en het lijkt erop alsof de uiteindelijke release op CD (bij BTF) wederom aan de aandacht ontsnapt. Volkomen onterecht. Het doet de prachtige hoes en de al even uitstekende muziek tekort.
Luciano Basso, nog steeds actief als klassiek pianist en maker van filmmuziek, is een begenadigd toetsenist en bracht met 'Voci' ooit op klassieke leest geschoeide symfo met referenties aan PFM maar in de rustiger, repeterende passages associërend met kamermuziek en vooral met de avant-garde muziek van Philip Glass en Steve Reich. Prachtig uitgevoerd met viool, cello, piano, synths, mellotrons, gitaar en contrabas. Boven het maaiveld komen de tien minuten van 'Promenade 1' en Prome- nade 2' en het spannende titelnummer.
Ik las ergens dat als de leden van ELP de muziek van Basso eerder had- den kunnen horen ze hun muziek hoogstwaarschijnlijk wat minder bom- bastisch zouden hebben gemaakt. Onzin natuurlijk, hoewel het wel aan- geeft wat Basso in die tijd voor muziek maakte: ingetogen symfo. In die- zelfde sfeer schijnt het album 'Cogli Il Giorno' uit 1978 te liggen. Ook dat werkstuk moet maar eens worden opgespoord. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 49)