ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

STRAWBS - Broken Hearted Bride (2008)

Eén van hun beste albums tot op heden ...

... en dat lijkt mij een groot compliment voor een band als Strawbs die al 'eeuwen' aan de weg timmert, haar hoogtepunt leek te hebben in de jaren 1969 tot 1979 met ijkpunten als 'From the Witchwood' (1971), 'Grave New World' (1972), 'Hero and Heroine' en 'Ghosts (beide uit 1974) maar ook daarna zeer acceptabel materiaal afscheidde. En dan nu weer in de succesbezetting, en dat is te horen, met David Cousins, Dave Lambert, Chas Cronk en Rod Coombes.
Het album opent Gabrielesk en direct met een hoogtepunt - men legt de lat hoog - getiteld 'The Call to Action' dat later op het album in een 'Replay' enigszins gemodificeerd terugkeert. Met melodische invloed vanuit het Midden-Oosten, een excellerende Ian Cutler op elektrische viool en David Cousins die zingend schreeuwt en kreunt, 'over the top' maar perfect passend bij de sfeer.
Een ander hoogtepunt vormt het titelnummer dat handelt over terrorisme en zelfmoordaanslagen, de meest symfonische compositie is en met veel intensiteit en vakmanschap wordt gebracht. Als ik eerlijk ben is bijna iedere track raak, de prachtige melodie van 'Too Many Angels', het piano georiënteerde en sterke 'Deep In The Darkest Night' en ga zo maar door. Minpunt vormt echter het verschrikkelijke 'Christmas Cheer', dat zo wat een discoritme heeft met een koor en chorus over het randje van de gladde pop.
Maar een kniesoor die daar moeilijk over doet gezien de uitermate hoge kwaliteit van de andere tien tracks. 'Broken Hearted Bride': een zekerheid in de eindejaarslijst, ongetwijfeld. En als ik naar de heren kijk dan zou dit best weleens hun laatste album kunnen zijn... Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 48)