ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

JAN AKKERMAN - Jan Akkerman (1977)

"Beter één perfect gespeelde noot ...

... dan een vingerbrekende solo zonder kop of staart". Iets in die trant hoorde ik ooit Jan Akkerman op televisie zeggen, en dat vond ik een indrukwekkende uitspraak voor een meestergitarist, die zowel lyriek als virtuositeit als kerneigenschappen bezit. Na Brainbox en Focus heeft Jan Akkerman een imposante solocarrière opgebouwd die getuigt van een brede muzikale bagage. Het gaat van rock tot klassiek en van blues tot prog.
Het album dat slechts zijn eigen naam draagt is er één in het jazz-rock genre en kent een dusdanige kwaliteit dat het zich moeiteloos kan voegen bij de top van de jazz-rock wereld uit de zeventiger jaren. Melodieuze passages, sfeervolle gitaarsolo's en af en toe gaat de muziek helemaal los, om weer terug te keren tot verstilde momenten met mooi gearrangeer- de strijkers. Met dat laatste roept de muziek bij mij de sfeer in herinnering van de solo-albums van Stanley Clarke uit die jaren. Eigenlijk schande dat het album nog nooit fatsoenlijk geremasterd is. Peter Swart (wat een week 44)