ProgLog AFTERglow

Anathema - Hindsight (2008)

Label: K-Scope
Bandsite: http://www.anathema.ws/
Duur: 53:08
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Een niet meer dan aardig zoethoudertje. Dat is het etiket dat ik plak op 'Hindsight' van Anathema, een tussendoortje dat bestaat uit een half-akoestische vertaling van bestaande composities en een nieuwe track ´Unchained (Tales of the Unexpected)´. Als ik andere sites en bladen moet geloven dan zit ik er met dat etiket volledig naast. Op zichzelf niet zo verwonderlijk want deze scene zwelgt in kritiekloosheid en een deel van die recensenten bekroont zowat iedere recensie met het predikaat 'uitstekend' of 'meesterwerk'. Waarmee zij de nieuwswaarde van hun site op nul (0) zetten. ProgLog AFTERglow stapt uiteraard niet in die valkuil. Wij jubelen waar nodig. Wij morren waar het moet.
'Hindsight' is dus niet meer dan 'aardig'. Hoe komt dat? De voorheen progmetalband Anathema leverde met 'A Natural Disaster' in 2003 een briljant album af. Kun je dat met een akoestische versie van een enkele track nog overtreffen? Nee, natuurlijk niet. Bovendien voegt de band te weinig toe aan de 'Hindsight'-versies van tracks van diverse albums uit de catalogus. De composities worden uitgekleed maar krijgen te weinig nieuwe kleren aangemeten. Wat resteert krijgt nog wat ondergoed aan met uitgesponnen arrangementen en overigens prachtige melancholische orkestraties maar dat is het dan ook.
Threshold deed dat op mijn persoonlijke favoriet 'Wireless, The Acoustic Sessions' uit 2004 veel beter. Zij haalden en lieten niet alleen weg maar voegden ook toe en gaven daarmee de tracks in de akoestische versie een nieuwe dimensie, een ander uiterlijk terwijl het innerlijk hoorbaar bleef. Anathema slaagt daar te weinig in.
Wat niet wegneemt dat het merendeel van de tracks aangenaam klinkt, mooi geproduceerd is en - ondanks of beter gezegd dankzij de somberheid - zich uitstekend leent voor de late avond. 'Angelina' is prachtig met Hackett-achtig en sterk gitaarspel van ik neem aan Danny Cavanagh, 'The Last Goodbye' is een tranentrekker en 'Leave No Trace' kent een spannende opbouw. Vincent Cavanagh's zangkunsten in het rustiger segment vind ik wisselend van kwaliteit. Zo zingt hij her en der te hoog voor wat zijn stem aan kan en dat bevalt mij minder.
Tenenkrommend vind ik overigens 'A Natural Disaster' waarop gastzange- res Anna Livingstone (of is het de-ook-weleens-gastzangeres Lee Douglas? Helaas, de hoes vertelt het niet.) de lead voor haar rekening neemt. Hoe goed haar stem ook is, ik vind de aankleding te popie jopie en haar manier van zingen 'over-acting' waardoor ik de emotie die zij tracht te verbeelden niet geloof.
Nee, het is een niet meer dan aardig tussendoortje en in het beste geval drie JoJo's. Het vervelende is dat een dergelijk intermezzo het wachten op een nieuw studioalbum overbodig verlengt. Harry ´JoJo´ de Vries (09-2008)

Bezetting:
Vincent Cavanagh - vocals, guitar
Daniel Cavanagh - guitar
Jamie Cavanagh - bass
Les Smith - keyboards
John Douglas - drums

Discografie:
The Crestfallen (1992, EP)
Serenades (1993)
Pentecost III (1995)
The Silent Enigma (1995)
Eternity (1996)
Alternative 4 (1998)
Judgement (1999)
Resonance (2001)
Resonance 2 (2002)
A Fine Day To Exit (2001)
A Natural Disaster (2003)
Where You There Live (2007, DVD)
Hindsight (2008)
Horizons (Verwacht 2008)