ProgLog AFTERglow

Hostsonaten - Winterthrough (2008)

Label: BTF
Bandsite: www.zuffantiprojects.com/hostsonatenweb
Duur: 46:38
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

"Hostsonaten: de vertalers van onze emoties die wisselen per jaargetijde", schreef ik bij mijn WeekCD van vorige week. Draaide het in dat vorige album 'Springsong' om de lente, 'Winterthrough' richt zich, u raadt het al, op de winter. Zoals producer, gitarist en schrijver van alle tracks Fabio Zuffanti zegt: "The 3rd Part of the SeasonCycle Suite, a musical celebra- tion of season's power in four parts". De zomer en de herfst volgen nog. Nu is het album een maand oud en dat is een vreemde releaseperiode voor muziek die zich richt op het verbeelden van de winter. Hoewel, de winter is mijn favoriete jaargetijde dus een snuifje kou, sneeuw en ijs in de lucht is mij in de zomer welkom. Maar toch ...
Bezige baas Zuffanti heeft gelukkig weer tijd gevonden voor Hostsonaten. De man is actief in Finisterre en het geweldige La Maschera di Cera maar ook in allerlei projecten die zich richten op het verleggen van de progres- sieve muzikale grenzen zoals Aries, LaZona en Rohmer. Het verbinden van traditie en experiment is daarbij een uitgangspunt voor Zuffanti. Dat spreekt mij zeer aan. 'Lifelong learning' is mijn adagium en zo kijk ik ook naar progressieve muziek.
Hoewel Hostsonaten beduidend minder wereldschokkende muziek maakt dan de genoemde projecten slaat Zuffanti ook hier een brug tussen traditie en progressie waarbij de traditie bestaat uit invloeden van de klassieke muziek en vooral ook de rijke Italiaanse cultuur op dat vlak. De progressie bestaat uit het typische eigen geluid van Hostsonaten dat bij vele andere bands die ons worden opgedrongen vaak node wordt gemist. Zijn er dan geen referenties? Jawel, zo af en toe denk ik aan Anthony Phillips ten tijde van zijn eerste albums maar dan zonder zang en in sommige gitaarpartijen schemert Steve Hackett door.
Ten opzichte van 'Springsong', een album dat vooral laidback symfo bevat, valt het vollere geluid van de vele keyboards, de hoekiger vormen van de tracks en met name het veelvuldiger gebruik van woodwinds zoals de saxofoon en dwarsfluit en de 'brass' arrangementen op. Blazer Edmondo Romano 'eist' dan ook een prominentere plaats op in het rijke geluids- spectrum.
'Winterthrough' opent indrukwekkend met de tien minuten van 'Entering the Halls of Winter'. Het eerste deel bestaat uit een repeterend thema dat ingetogen start met piano en verder wordt uitgebouwd. De woodwind- arrangementen kondigen het aantreden van de winter aan. De mellotrons en synths zijn niet van de lucht en vertalen de koude en ijle winterse luchtstromen. Het tussenstuk bestaat uit een gitaarsolo, opgevolgd door een prachtige saxofoon en het geluid van een digitale (?) harp die, in mijn oren althans, de dwarrelende sneeuwvlokken symboliseert. De sopraansax pakt vervolgens het eindthema op en werkt samen met de synths en enige doedelzakken (jawel) toe naar een climax waarin veel folkklanken zitten verborgen. Prachtig, zelfs in de zomer ...
De beschreven openingstrack staat in zijn onderdelen model voor de andere tracks waarin zowel de lieflijkheid van de winter (o.a. in 'Red Sky' en 'Over the Plain') als de felheid en agressie van de winter (in 'Snowstorm' en 'Outside') worden verbeeld. 'Rainsuite' sluit het album af in twaalf gedenkwaardige momenten. Een in de basis zeer klassiek georiënteerde compositie, met name tot uiting komend in het mooie pianospel, met daarover lagen elektrische gitaar die á la Hackett gedreven neergelegd worden door de uitstekende Matteo Nahum.
Fabio Zuffanti heeft met 'Winterthrough' wederom bewezen één van de betere componisten en creatieve geesten te zijn in het progressieve do- mein. Hoewel hij met Hostsonaten wat minder buiten de gebaande paden treedt dan met zijn andere projecten, is eigenheid het sleutelwoord bij deze open band. Waarom dan toch een iets lagere waardering dan het meester- werk 'Springsong'? Niet alles kan een meesterwerk zijn en mijn gevoel zegt dat 'Winterthrough' een streepje minder is maar nog steeds 'uitstekend'. JoJo (06-2008)

Bezetting:
Fabio Zuffanti - bass, bass pedals, electric, 12 strings and classical guitars, percussions
Mau di Tollo - drums, cymbals, gong, rainstick
Alessandro Corvaglia - Mellotron, Moogs
Matteo Nahum - lead and rhythm guitars
Robbo Vigo - piano, keyboards, Hammond Organ, Church Organ, Horns
Edmondo Romano - soprano saxophons, clarinet, bagpipe

Discografie:
Hostsonaten (1997)
Mirrorgames (1998)
Springsong, Part IV of the 'Seasoncycle Suite' (2002)
Springtides, The Archives 1992-2002 (2004)
Winterthrough, Part III of the 'Seasoncycle Suite' (2008)