ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

ANTHONY PHILLIPS - Sides (1979)

Aan de vooravond van het EK ...

... mag een voetbalplaat niet ontbreken. Hoewel, voetbalplaat? Dan toch alleen de hoes van 'Sides' waarop Peter Cross een stangenvoetbalspel heeft getekend met poppetjes, waarvoor Phillips zelf model stond. Het was de tijd waarin velen in de symforock, om te overleven, een meer commer- ciële weg insloegen. Zo ook Anthony Phillips met de opvolger van het mooie 'Wise After The Event' (zie WeekCD 2006-43). 'Sides' was tevens het laatste album vanuit een bandconcept. Nou ja, heel veel later heeft Ant het nog eenmaal geprobeerd met zijn 'Invisible Men'.
De titel is goed gekozen: op kant A vijf popsongs, wel lekker in het gehoor liggend en aardig gespeeld, en op kant B vier langere progrocktracks. En daar zitten enkele juweeltjes bij! Ogen dicht en je wordt je opeens bewust van de invloed van Phillips op het vroege werk van Genesis, toen hij in dat bandje nog gitaar speelde. De elektrische heeft hij na Genesis nauwelijks nog omgehangen, maar op het slotnummer 'Nightmare' straalt hij in 7/8-maat op het instrument dat hem bij zijn vorige werkgever nog zoveel stress had bezorgd.
Het album is dus tweeslachtig en bracht dan ook geen commerciële door- braak. Als straf werd Phillips' platencontract in de UK verbroken. Weer een creatieve artiest verpulverd door de New Wave. Via zijn contract in de US kon Phillips evenwel zijn carrière in een andere richting voortzet- ten: 'Private Parts & Pieces' werd de eerste in een hele serie albums vol met klassiek en elektronisch georiënteerd materiaal.
Als u nog even de voetbalhoes erbij pakt, dan ziet u dat de stangen uit notenbalken bestaan, waarop passages van het album staan uitgeschre- ven . Zo vindt u op de derde stang van onderen het 7/8-thema van de track 'Nightmare'. Peter Swart (wat een week 23)