ProgLog AFTERglow

THE GOOD HAND - Atman (2014) 

Label: Minstrel Music
Bandsite: http://www.thegoodhand.nl/site/index.htm
Running Time: 71:00
Reviewer: Henk Vermeulen
Score:
(maximum score)

 
Atman is het tweede album van The Good Hand, de band die in 2011 een uitstekend debuut afleverde. Uitzien naar het 'moeilijke tweede album' gaat altijd met spanning gepaard. De hoge verwachtingen worden echter volledig waargemaakt. Ook nu wordt de luisteraar getrakteerd op een scala aan muziekstijlen (o.a. psychedelica, folk, rock en jazz ) dat in 12 composities vakkundig is uitgewerkt. De inspiratie ligt in de eerste plaats bij vooruitstrevende groepen uit de jaren ‘70. Herkenbaar zijn referenties aan de vroege Pink Floyd ('Truth'), Black Sabbath ('The Opposite') en Hawkwind ('Anthem': waarschijnlijk het meest woeste volkslied ooit !). Op 'Unity' laat gitarist Arjan Hoekstra in een pakkende gitaarsolo horen dat hij ook goed naar Eric Clapton heeft geluisterd. Hij is overigens in staat om in veel verschillende stijlen prachtig gitaar te spelen.
The Good Hand is de band waarmee Hoekstra eerder als singer-songwriter zijn Mirna’s Fling projecten live ten gehore bracht. Klonken die vooral warm en ingetogen, hier laat men er geen misverstand over bestaan ook een andere kant te hebben waarin power en agressie, bij vlagen op snoeiharde wijze, de boventoon voeren. Echter nooit plat of clichématig. De veelzijdigheid, creativiteit en het muzikale vakmanschap van de bandleden laten dat niet toe. Met aanstekelijke baspartijen en subtiel maar bij vlagen ook woest slagwerk leggen Dennis Edelenbosch en Ingmar Regeling een stevig fundament voor de creatieve uitspattingen van Hoekstra.
Elke compositie is uiterst geraffineerd geconstrueerd door de vele stijl- en tempowisselingen. Zonder overdaad, een risico dat nogal eens op de loer ligt bij een meer dan gemiddeld vakmanschap en creatief vermogen. Hoewel er helaas geen tekstvel is bijgeleverd lijkt het te gaan om een heus conceptalbum. Opener 'Namasté' en de afsluitende titelsong zijn Sanskriete vertalingen van belangrijke Hindoeïstische concepten over Godendom, bewustzijn en het 'zelf'. De terugkerende pleidooien voor het hier-en-nu (o.a. in 'Greenwich Mean Time' en in 'Toll') verraden ook een Boeddhistisch thema: ”No Yesterday, no Tomorrow, living in the Here and Now”.
Speciale aandacht voor de titelsong: een ruim 19 minuten durend huzarenstuk waarvan de schoonheid zich steeds meer openbaart. De track opent mysterieus, met name door de geluidseffecten en het instrumentarium. Kippenvel ontstaat zodra Hoekstra op huiveringwekkende wijze zijn stem inzet. Niet lang daarna volgt de confrontatie met een sterk contrasterende, door merg-en-been gaande gitaarriff die zich even later transformeert in een warme, herkenbare en terugkerende melodie. Het gebruik van afwisseling en contrast terwijl er toch een rode draad waarneembaar blijft, doet sterk denken aan het Noorse Motorpsycho. Halverwege de track horen we weer de inspiratie vanuit de seventies: dit keer lijkt het alsof Peter Green’s Fleetwood Mac en King Crimson samen aan het jammen zijn en Robert Fripp in de voor hem zo karakteristieke, subtiele wijze de song naar het einde loodst. 'Atman' maakt een goede kans op een plaats in mijn jaarlijst 2014! Henk Vermeulen (04-2014)

Personnel:
Dennis Edelenbosch - bass, vocals monotron
Arjan Hoekstra -  guitars, lead vocals, tuba, trombone, bugle, keys, percussion
Ingmar Regeling - drums, vocals, percussion, monotron

Discography:
The Good Hand (2011)
Atman (2014)