Goat - Requiem (2016)

Label: Sub Pop
Bandsite:
http://goatsweden.blogspot.nl/
Running Time: 63:19
Reviewer: Henk Vermeulen
Score: 
(max. score)


Live staan ze met z’n zevenen op het podium, in exotische gewaden en de gezichten verstopt achter de meeste bizarre, tribale maskers. De twee zangeressen, hun gezichten achter niqaabs verstopt, dansen woeste voodoo rituelen terwijl de band een snoeihard geluid produceert. Het mysterie rondom de band Goat (niet te verwarren met het Italiaanse Goad) wordt vergroot doordat de leden hun identiteit niet prijsgeven. Via interviews weten we dat hun muziek sterk spiritueel is geïnspireerd. Vanuit de filosofie waarin God en de Duivel als twee kanten van dezelfde medaille (de mens?) worden beschouwd. Interessant aspect is dat de geit vaak geassocieerd wordt met de duivel. Volgens een bandlid moet de geit echter als offerdier worden beschouwd: de leden offeren hun identiteit op aan het belang van de band. 
Menig luisteraar zal verbaasd zijn dat Goat afkomstig is uit Zweden: zo sterk Afrikaans en Arabisch zijn de associaties die vanuit de muziek opdoemen. De band weet een briljante integratie tot stand te brengen tussen tribale en roots georiënteerde klanken (afrobeat, arabican) en een gevarieerde Westerse progressive rocksound (folk, funk, psychedelica en duistere metal). Dat was waarschijnlijk de reden dat het debuut met de veelzeggende maar ook ironische titel 'World Music' (2012) internationaal de aandacht trok en in vele jaarlijsten hoog eindigde. Het tweede album 'Commune' (2014) viel wat tegen omdat de twee invloeden minder geïntegreerd waren en als los zand aan elkaar hingen.
Met 'Requiem' heeft Goat een meesterwerk afgeleverd. Het album imponeert wederom sterk tribaal met nu ook Indiaanse invloeden. De plaat is echter meer akoestisch dan de voorgangers en de metal is minder prominent aanwezig. De melodieën zijn toegankelijker dan de esoterische, duistere met metal vervlochten klanken van de voorgangers. De liefhebbers van The Incredible String band uit de 70-er jaren herkennen in 'Requiem' wellicht een eigentijdse reïncarnatie van die legendarische, eigenzinnige cultband van weleer. Maar ook de liefhebbers van het debuut van Yeasayer ('All our Cymballs', 2008) zullen blij verrast zijn.
Alle dertien tracks van de plaat zijn knap geconstrueerde composities, waarin roots- en progressive rock elementen op fenomenale wijze zijn geïntegreerd. Het steel geluid van 'Trouble in the Streets' zou zo maar door David Gilmour geproduceerd kunnen zijn. Er zijn vele hoogtepunten en geen zwakke plekken. Toch springt er één song uit: het bijna acht minuten durende 'Goatband' is een song die zo meeslepend is dat na elke draaibeurt de neiging ontstaat om het nummer opnieuw op te zetten. Henk Vermeulen (11-2016)


Personnel: 
Unknown band members

Discography:
World Music (2012)
Live Ball Room Rituel (2013)
Commune ( 2014)
Requiem (2016)